Budowla powstała jako świątynia protestancka. W 1888 roku pastor z Wiskitek, ksiądz Juliusz Bursche, rozpoczął przygotowania do budowy małego domu modlitwy w Żyrardowie. Jednak już w tym samym roku został przeniesiony do warszawskiej parafii, a jego starania były kontynuowane przez nowego pastora - księdza Rudolfa Gustawa Gundlacha. Na budowę nowej świątyni środki finansowe zostały ofiarowane przez ówczesnego dyrektora żyrardowskich zakładów Karola Dittricha, a także przez robotników fabrycznych. Zebrane fundusze oraz pomoc i zaangażowanie parafian pozwoliło na zakończenie w 1898 roku budowy świątyni, która została zaprojektowana i wybudowana w stylu neogotyckim. Uroczyście kościół został poświęcony w dniu 25 września tego samego roku przez superintendenta generalnego księdza Karola Gustawa Manitiusa. W czasie poświęcenia świątynia otrzymała imię Wniebowstąpienia Pańskiego. Po II wojnie światowej, w dniu 3 sierpnia 1969 roku świątynia została przekazana przez parafię ewangelicko-augsburską na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem na archiwum. W marcu 1976 roku kościół został kupiony przez parafię rzymskokatolicką. W dniu 27 marca tego samego roku budowla została poświęcona jako kościół katolicki przez księdza prymasa Stefana Wyszyńskiego.

Świątynia została wzniesiona według projektu Pawła Hosera. Jest to wysoka, strzelista, budowla reprezentująca styl neogotycki, murowana, wzniesiona z radziejowickiej cegły, posiadająca nawę prostokątną i prezbiterium wyższe, jednoprzęsłowe, zamknięte trójbocznie, od wschodu mieści się czworoboczna wieża, o dwóch kondygnacjach, zwężająca się ku górze, zakończona jest trójkątnymi szczycikami, pokryta jest ostrołukowym hełmem nakrytym blachą. Dach dwuspadowy jest nakryty blachą. W ołtarzu głównym znajduje się obraz "Wniebowstąpienie Pańskie" namalowany w Monachium przez Augusta Frinda na zlecenie Karola Dittricha.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Tdurden, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons