Dworek nie był własnością rodziny Dąbrowskiej, a jedynie był zarządzany przez jej ojca. Właściciele obiektu przebywali we Francji. Po śmierci pisarki zrodził się pomysł utworzenia w tym miejscu muzeum. Po odbudowaniu budynku w 1971 roku otwarto Izbę Pamięci Marii Dąbrowskiej. W 1979 roku muzeum zostało oddziałem Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej. Muzealne zbiory ukazują pobyt Marii Dąbrowskiej we wsi w latach 1889-1907. W tym celu zrekonstruowano pokój pisarki oraz pokój ojca, kuchnię dworską, sypialnię i salon. W zbiorach muzeum znajdują się także pamiątki ukazujące związek pisarki z ziemią kaliską - fotografie, rękopisy, dokumenty osobiste. Dworek i wieś zostały opisane przez pisarkę w powieści "Noce i dnie" oraz w zbiorach opowiadań "Ludzie stamtąd", "Uśmiech dzieciństwa". W parku otaczającym dworek, znajduje się skansen etnograficzny.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Azymut (Rafał M. Socha) [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]