Kościół nazywany jest farą, ponieważ był to główny kościół miasta i znajdował się pod opieką bractw cechowych.
Na zwornikach sklepienia zachodniej kruchy znajdują się pozostałości gmerków cechowych. W czasie swojej historii kościół był wielokrotnie odbudowywany po zniszczeniach. W 1944 roku został zniszczony przez nalot bombowy. W latach 1524-1945 należał do protestantów.

W pomieszczeniu znajdującym się na północ od prezbiterium zachowały się romańskie elementy. Gotycka architektura świątyni podkreślona jest poprzez ostrołukowe portale i strzeliste okna, przypory oraz schodkowe szczyty zakończone sterczynami. Wnętrze nakryte jest gwiaździstym sklepieniem.

W 1958 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków.



fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons