Budowę pałacu w stylu neogotyckim rozpoczął w 1856 roku Hugo von Donnersmarck, prawdopodobnie w miejscu starszego dworu. Budowę ukończył jego syn Łazarz IV (1835-1914), który zamieszkał w nim jeszcze za życia swojego ojca. W 1891 rozbudowano rezydencję, m.in. podwyższając i przebudowując wieżę. Pałac był jedną z głównych siedzib bytomsko-siemianowickiej katolickiej linii Donnersmarcków. W roku 1929 pałac odziedziczył Łazarz V. Po II wojnie światowej umieszczono w nim szkołę rolniczą. W pobliżu pałacu znajduje się park krajobrazowy z połowy XIX wieku z zabytkowym starodrzewiem, trzema bramami i budynkami gospodarczymi. Obecnie pałac z otaczającym parkiem jest wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego i jest własnością starostwa powiatowego w Tarnowskich Górach.

W latach 2006–2010 w pałacu mieściła się Galeria „Barwy Śląska”, prezentująca zbiory malarstwa intuicyjnego ze zbiorów Gerarda Stanisława Trefonia. W latach 2010–2012 wnętrza obiektu zostały poddane generalnemu remontowi. Od 1 stycznia 2013 r. w pałacu działa Centrum Kultury Śląskiej, powołane w kwietniu 2012 r. przez Radę Powiatu Tarnogórskiego. Pierwszym dyrektorem został 1 stycznia dr Stanisław Zając.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Lestat (Jan Mehlich) / wikimedia commons