Pierwsza wzmianka o kościele w Przychowej pochodzi z roku 1210. Prawdopodobnie w czasie średniowiecza został rozbudowany. Dobudowano wtedy do niego też wieżę. Przebudowany w roku 1713 lub 1736 w stylu barokowym. Odrestaurowany w drugiej połowie XIX w. Remontowany w latach 1982-87.

Kościół jest orientowaną pseudobazyliką wykonaną z cegły. Prezbiterium jest węższe od korpusu, posiada zamknięcie trójboczne. Od północy dostawiona jest zakrystia, od południa kruchta. Wieża na planie kwadratu jest w dolnej części oskarpowana, kryta ostrosłupowym hełmem. Nawę i prezbiterium przykrywa dwuspadowy ceramiczny dach. We wnętrzu sklepienie kolebkowe z lunetami.

Wystrój w stylu rokokowym - ołtarz główny, ołtarze boczne, prospekt organowy i ambona z baldachimem, pochodzi z czasów XVIII-wiecznej przebudowy świątyni. Wśród barokowych obrazów znajdujących się wewnątrz cztery zostały wykonane pod koniec XVII w. w lubiąskim warsztacie Michaela Willmanna, z których co najmniej jeden jest dziełem samego mistrza. Przedstawiają one „Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny”, „Koronowanie cierniem”, „Pokłon Trzech Króli” i „Św. Katarzynę”.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Flyrecord, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons