W okresie II Rzeczypospolitej należał do gminy ewangelickiej znajdującej się w strukturach superintendentury (diecezji) toruńskiej Ewangelickiego Kościoła Unijnego. Świątynia służyła ewangelikom do 1945, po czym została ograbiona. Następnie przejęto ją na potrzeby kultu katolickiego.


Jest to gmach szachulcowy z wypełnieniem ceglanym. Wzniesiono go na planie prostokątnym. Budowla salowa, zamknięta dachem dwuspadowym z karpiówki koronkowej. We wnętrzu znajduje się rzeźba Chrystusa z I ćwierci XX w. Obiekt jest wyposażony w dzwony z 1835.

Świątynia jest otoczona cmentarzem, na którym pochowani są wierni różnych wyznań.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pko, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons