Budynek pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku i był częścią folwarku toruńskiego istniejącego w tym miejscu do I rozbioru Polski. Wówczas został on zarekwirowany na rzecz króla pruskiego i jako królewszczyzna wystawiony na sprzedaż w 1856 roku. Ostatnim właścicielem tego majątku był architekt Ludwig Neumann, któremu zawdzięczamy obecny wygląd dworu.

Po II wojnie światowej został on znacjonalizowany, a w późniejszym okresie popadł w ruinę. W 1957 roku budynek wpisano do rejestru zabytków.

Latach 2002-2004 dwór odrestaurowały władze diecezji toruńskiej i przeznaczyły go na siedzibę Bursy Akademickiej. Dysponuje ona ponad 20. pokojami 2-, 3- i 4-osobowymi, a na jej terenie znajduje się również park, boisko oraz kort tenisowy. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce 25 kwietnia 2004 roku.

Od 2005 roku mieści się w nim także Ośrodek Formacji Diakonów Stałych.


Dwór pierwotnie renesansowy z cechami manierystycznymi (m.in. zdobnictwo szczytów) został w XIX w. przebudowany w stylu eklektycznym. Jego charakterystycznym elementem jest wieża rozdzielona gzymsami i zwieńczona dzwonowatym hełmem ze ślepą latarnią.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jan Chmielewski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons