Pomysł zbudowania skansenu wsi łowickiej narodził się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Miejsce wybrano w 1971, w pobliżu ówczesnej głównej drogi łączącej Warszawę z Poznaniem. W drugiej połowie lat 70. XX wieku opracowano plan zagospodarowania działki o powierzchni 17,67 hektara. Plan ten uległ weryfikacji w końcu lat 80. XX wieku (obiekt poddano wtedy intensywnej rozbudowie). W 1996 skansen i poszczególne obiekty trafiły do rejestru zabytków.

Zgodnie z zamysłem twórców skansen obrazuje tradycyjne budownictwo z terenów obejmujących dawne Księstwo Łowickie, które zamieszkane było przez Księżaków (Łowiczan). Obecnie są to tereny powiatów łowickiego i skierniewickiego.

Skansen należy do utworzonego w 1998 Stowarzyszenia Muzeów na Wolnym Powietrzu w Polsce. Inicjuje imprezy plenerowe, m.in. Majówkę w Skansenie, czy Łowickie Żniwa.


Na terenie skansenu zgromadzono 42 obiekty: mieszkalne, sakralne i użytkowe. W większości pochodzą one z XIX i XX wieku. Wnętrza wyposażono w przedmioty odpowiednie dla danych obiektów, w tym umeblowanie, elementy gospodarstwa domowego, narzędzia rolnicze, obrazy i tkaniny. Dominują budowle drewniane konstrukcji wieńcowej i sumikowo-łątkowej, kryte dachami czterospadowymi ze strzechami. Placówka prezentuje dwa przestrzenne układy ruralne: owalnicę z centralnym placem wioskowym i ulicówkę z zabudową jednostronną.

Poszczególne budowle skansenu to:

kapliczka z Otolic (rekonstrukcja), pierwsza połowa XX w.,
kuźnia z pierwszej połowy XX w. (rekonstrukcja),
piec chlebowy z Boczek Chełmońskich, pierwsza połowa XX w. (rekonstrukcja),
chałupa ze Złakowa Borowego zaadaptowana na szkołę, druga połowa XIX w.,
chałupa ze Złakowa Borowego, połowa XIX w.,
obora kamienno-ceglana ze Złakowa Borowego, około 1930,
stodoła ze Złakowa Kościelnego, początek XX w.,
lamus z Radziejowic, XIX w.,
chałupa ze Złakowa Borowego, 1950,
stodoła z Boczek Chełmońskich, około 1930,
chałupa z Bogorii, koniec XIX w.,
kapliczka z Otolic (rekonstrukcja), pierwsza połowa XX w.,
wiatrak koźlak ze Świeryża, XIX w. (rekonstrukcja),
chałupa ze Złakowa Borowego, XIX/XX w.,
chałupa z Chlebowa, początek XX w.,
stodoła ze Złakowa Borowego, początek XX w.,
chałupa z Łaguszewa, koniec XIX w.,
lamus z Niedźwiady, pierwsza połowa XX w.,
obora drewniano-kamienna (rekonstrukcja),
stodoła z Otolic, początek XX w.,
chałupa ze Złakowa Borowego, lata 80. XIX w.,
obora kamienno-ceglana z Mastek, 1924,
rekonstrukcja brogu,
stodoła ze Złakowa Borowego, 1948,
piec chlebowy z Otolic, okres międzywojenny,
chałupa ze Złakowa Borowego, pierwsza połowa XIX w.,
obora drewniana z końca XVIII w. (rekonstrukcja),
lamus ze Złakowa Kościelnego, połowa XIX w.,
stodoła ze Złakowa Kościelnego, początek XX w.,
stodoła z Maurzyc, początek XX w.,
dzwonnica z Wysokienic, 1774,
kościół z Wysokienic, 1758,
plebania z Pszczonowa, początek XX w. (obiekt występował w filmie Chłopi w reżyserii Jana Rybkowskiego),
krzyż z Maurzyc, XIX w.,
chałupa z Niespuszy, połowa XIX w.,
kapliczka słupowa z XIX w.,
chałupa ze Skowrody, połowa XIX w.,
zagroda zamknięta:
chałupa ze Złakowa Borowego (połowa XIX w.),
lamus z Boczek Chełmońskich (koniec XIX w.),
obora kamienna z końca XIX w. (rekonstrukcja),
stodoła z Wicia, początek XX w.,
rekonstrukcja brogu,
ekspozycja sprzętu pożarniczego,
remiza ze Złakowa Borowego, 1913 (rekonstrukcja),
scena plenerowa.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons