Ogród Botaniczny im. Mariana Raciborskiego kultywuje tradycje Alpinariów, które istniały w Zakopanem w latach 1887-1953, a twórcami których byli prof. Marian Raciborski, Stanisław Witkiewicz (senior) oraz prof. Władysław Szafer. Jego podwaliny stanowiło trzecie Alpinarium (1919-1953) do powstania którego przyczynili się Bronisława Dłuska (siostra Marii Skłodowskiej-Curie), prof. Konstanty Stecki, Juliusz Zborowski oraz dr Zofia Radwańska-Paryska.

Na obecnym miejscu Ogród istnieje od 1953 r. Decyzją administracyjną teren zajmowany przez Alpinarium przeznaczono pod budowę Domu Turysty PTTK, a kolekcję roślin przeniesiono na położoną obok działkę. Początkowo kolekcja liczyła około 120 gatunków roślin. Ogród, pierwotnie nosił nazwę Ogród Roślin Tatrzańskich. Później został przemianowany na Alpinarium Naukowo-Dydaktyczne i w 1955 r. otwarty dla zwiedzających, jako placówka Instytutu Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk. Opiekę nad ogrodem sprawowały kolejno: Zofia Zwolińska, Zofia Radwańska-Paryska oraz Anna Łobarzewska, staraniem której powierzchnia Ogrodu została powiększona o 0,12 ha.

Aktualną nazwę Górski Ogród Botaniczny im. Mariana Raciborskiego oraz status Ogrodu Botanicznego dotychczasowa placówka uzyskała 1983 r.


W zbiorach ogród posiada 600 gatunków roślin tatrzańskich należących do 290 rodzajów i 72 rodzin, w tym 70 gatunków objętych ścisłą lub częściową ochroną co stanowi 18% wszystkich roślin chronionych w Polsce (np. szafran spiski, obuwik pospolity, goryczka wiosenna, lilia złotogłów). Ogród prowadzi wymianę nasion, wydając co roku Index Seminum.

Ciekawe zbiory:

traganek zwisłokwiatowy (Astragalus penduliflorus)
sasanka słowacka (Pulsatilla slavica)
sybaldia rozesłana (Sibbaldia procumbens)
sit trójłuskowy (Juncus triglumis)
nerecznica Villara (Dryopteris villarii)






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Adrian Tync, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons