Mieszkający przypuszczalnie od XVII wieku w Wysokiem Mazowieckiem Żydzi posiadali w tym mieście dwa cmentarze. Do obecnych czasów zachował się tylko jeden, tzw. Nowy Cmentarz. Kirkut założony został w I połowie XIX wieku (najprawdopodobniej między 1830-1838). Od strony zachodniej graniczył z cmentarzem rzymskokatolickim.

Podczas II Wojny Światowej żydowska społeczność miasta (55% mieszkańców) została zdziesiątkowana przez hitlerowców a cmentarz został zdewastowany. Wojnę przetrwało około 60 macew. Najstarszy z zachowanych nagrobków pochodzi z 1860 roku.

W 2006 roku cmentarz został odrestaurowany. Teren kirkutu oczyszczono, ogrodzono przeprowadzając jednocześnie inwentaryzację nagrobków. W pobliżu bramy głównej stanął pomnik upamiętniający Żydów wysokomazowieckich. Na pomniku znajduje się napis wyryty w języku polskim, angielskim i hebrajskim o treści: "Żydzi osiedlili się w Wysokiem Mazowieckiem w XVII wieku. Od drugiej połowy XIX wieku ludność żydowska stanowiła większość mieszkańców miasta, przyczyniając się do jego rozwoju gospodarczego i kulturalnego. W okresie okupacji niemieckiej, w sierpniu 1941 roku, Żydzi z Wysokiego Mazowieckiego zostali zmuszeni do osiedlenia się w getcie. 2 listopada 1942 roku getto zostało zlikwidowane; 2000 jego żydowskich mieszkańców wywieziono do obozu pracy w Zambrowie a po jego likwidacji w styczniu 1943 roku - do Auschwitz. Pamięci żydowskich mieszkańców Wysokiego Mazowieckiego, zamordowanych w czasie Zagłady przez niemieckich nazistów i ich pomocników".

W 1988 roku cmentarz wpisany został do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Fczarnowski / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)