W 1925 miasto rozpoczęło budowę parku miejskiego o powierzchni 6,63 ha przy zbiegu ulic Gnieźnieńskiej i Dworcowej. W tym celu zakupiono grunty od Heleny Mycielskiej. W parku, nad którego projektem czuwał dyrektor ogrodów miejskich w Poznaniu dr Władysław Marciniec, oprócz kwietników miały znaleźć się także korty tenisowe, plac zabaw, budynek restauracyjny i szkółki drzew. Park stał się dostępny dla mieszkańców miasta w Boże Ciało, 16 czerwca 1927. Otrzymał imię Wiosny Ludów, a w 1935 nadano mu imię Józefa Piłsudskiego. Posadzono tam ok. 500 drzew i ponad 7 tys. krzewów. W latach 1927–28 zakupiono ponad 30 ławek. Edward Grabski z Bieganowa podarował parkowi trzy rzeźby przedstawiające boga piorunów – Perkuna, boga pożogi – Jessego i boginię wojny – Bellonę. 11 sierpnia 2017 podczas nawałnicy park został poważnie zniszczony.


W parku występują różnorodne gatunki krzewów i drzew, zarówno liściastych jak i iglastych. Drzewa reprezentowane są przez 43 gatunki, a krzewy przez 21 gatunków, przy czym dominują tu: olsza czarna i topola czarna oraz dęby, klony, platany i orzechy czarne. W centralnej części parku znajduje się niewielki staw, tzw. oczko wodne.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Maskawq, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons