Świątynia reprezentuje styl neoromański i swoim wyglądem nawiązuje do Kościoła św. Michała w Hildesheim. Budowla posiada 34 metry długości i 17 metrów szerokości, może w niej przebywać ponad 1000 wiernych. Jest to trzynawowa bazylika] filarowo-kolumnowa wzniesiona na planie krzyża łacińskiego, posiadająca wieżę, w której mieści się empora organowa. Wieża posiada obecnie 38 metrów wysokości. Organy zostały wykonane przez firmę Sauer & Sohn z Frankfurtu nad Odrą.

Wysokość nawy głównej to 12 metrów, a naw bocznych to 6 metrów. Gzymsy, okna, wewnętrzne filary i słupy oraz portal zostały wykonane z żółto-szarego piaskowca. Malowanie wnętrza wykonał August Oetken z Berlina. Jego dziełem są polichromie znajdujące się na drewnianym suficie nawy głównej przedstawiające Mojżesza z Tablicą Praw, Chrystusa razem ze świętymi Piotrem i Pawłem oraz na pozłacanym sklepieniu absydy przedstawiające postać świętego Jerzego, patrona świątyni. Freski znajdujące się w nawach bocznych zostały wykonane w latach 70. XX wieku i przedstawiają polskich świętych i błogosławionych m.in. św. Kazimierza, księdza Piotra Skargę i św. Jadwigę.

Autorem chrzcielnicy i witraży na chórze był Karl van Treek z Wrocławia. Obecne witraże zostały wykonane w 1959 roku i zaprojektowane przez profesora Stanisława Kopystyńskiego z Wrocławia, zamontowano je w latach 60. XX wieku.

Zdobienia ołtarza, ambony i ławki komunijnej zostały wykonane z drewna dębowego przez artystę rzeźbiarza Georga Schreinera z Ratyzbony. Natomiast sam ołtarz i ambona zostały wykonane z białego belgijskiego wapienia. ołtarz główny jest ozdobiony płaskorzeźbą przedstawiającą czterech ewangelistów, natomiast ambona jest ozdobiona posągami czterech Ojców Kościoła.

Na placu przykościelnym znajduje się grób wieloletniego proboszcza parafii św. Jerzego Męczennika i Podwyższenia Krzyża Świętego ks. proboszcza Kazimierza Malinosia.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Ludwik Rey, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons