Świątynia reprezentuje styl eklektyczny z przewagą neogotyku i elementami architektury secesji. Jest to budowla murowana, posiadająca konstrukcję halową z trzema przęsłami, Posiada asymetryczne nawy boczne i emporę nad halą wejściową, z boku fasady szczytowej znajduje się wieża, natomiast w narożach znajdują się aneksy. Elewacje kościoła są wykonane z cegły i posiadają otynkowane blendy (w murze znajdują się wnęki w formie arkady lub okna), we wnętrzu znajdują się także empory, które otaczają nawę główną.

Okna świątyni są ozdobione witrażami (niektóre z nich zostały wykonane na początku XX wieku): wiele zostało ufundowanych lub odrestaurowanych w ostatnich latach dzięki hojności parafian. Na ścianach naw bocznych są z kolei umieszczone stacje Drogi Krzyżowej wykonane techniką mozaiki szklanej. Nawa główna jest zamknięta przez prostokątne prezbiterium, z którego prawej strony wchodzi się do zakrystii. Na frontowej ścianie prezbiterium nad tabernakulum znajduje się duża kamienna rzeźba Ukrzyżowanego. Nad nią jest umieszczone okno ozdobione witrażem przedstawiającym patronkę świątyni – Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski. Na bocznych ścianach prezbiterium są umieszczone dwa duże ceramiczne obrazy mozaikowe przedstawiające „Emaus” oraz cudowne rozmnożenie chleba.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Thomas Pusch, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons