Na powierzchni 5 tys. metrów kwadratowych znajduje się założenie ogrodowe o układzie osiowym z 4 regularnymi parterami haftowymi w centralnej części oraz z parterem bylinowym między częścią centralną a ul. Zamkową.

Część centralna ogrodu otoczona jest z 3 stron strzyżonym żywopłotem cisowym. W jego wnękach znajdują się metalowe trejaże z powojnikami, które stanowią tło dla usytuowanych tam stylowych ławek. Pośrodku znajduje się wykonana z piaskowca fontanna ozdobiona rzeźbą dwóch chłopców z delfinem. Rzeźba ta pochodzi najprawdopodobniej z ogrodu hrabiów Maltzanów, otaczającego dom przy ul. Łaciarskiej 2, i jest jedyną pamiątką z barokowych ogrodów Wrocławia. Dookoła fontanny stoją cztery rzeźby przedstawiające alegorie pór roku. Pochodzą one z pałacowego ogrodu w Barszowie, a przez ostatnich czterdzieści lat stały na skwerze przed gmachem głównym Uniwersytetu Wrocławskiego. Symetryczne hafty najładniej wyglądają z okien pałacu. Ich obramowania wykonane są z nisko ciętych bukszpanów, które wypełnione są sezonowymi kwiatami, białym żwirem i darnią. Dwa z czterech zabytkowych obelisków są oryginalnymi pozostałościami po dawnym ogrodzie.

Na rabatach bylinowych można znaleźć 13 gatunków bylin, które kwitną od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Są wśród nich lawendy, piwonie, rudbekie i żurawki. Na trawnikach w tej części znajduje się 12 niższych i 3 wyższe topiaryczne formy stożkowe cisów. Biegnąca przez tę część ogrodu alejka rozszerza się w trzech miejscach tworząc małe placyki, na których znajdują się postumenty, z których dwa zdobią figurki puttów, a trzeci czeka na odrestaurowanie odpowiedniej parkowej rzeźby.

W obecnym miejscu zawsze był ogród – najpierw przyklasztorny ojców kapucynów, a po sekularyzacji w 1808 roku, pałacowy. Dzisiejsze założenie jest szczegółową rekonstrukcją według XVIII-wiecznej ryciny śląskiego rysownika Friedricha Wernera. Prace współfinansowane z pieniędzy z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego kosztowała blisko 4 miliony złotych. Projekt stworzyli Małgorzata Lipska, Margareta Jarczewska i Wacław Hryniewicz, a wykonawcą inwestycji była firma ANTI.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Saturejka, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons