Muzeum jest jednostką Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Znajduje się tu około 0,5 miliona okazów roślin i mniej więcej 5 razy tyle okazów zwierząt. Na wystawie stałej, obejrzeć można 3140 okazów zoologicznych i 600 okazów biologicznych. W klasyfikacji placówek naukowych Komitetu Badań Naukowych, Muzeum posiada najwyższą kategorię - A.

Muzeum powstało z połączenia w 1814 roku, do obecnej siedziby przeniosło się w 1904 roku. Podczas II Wojny Światowej budynek został zbombardowany w wyniku czego runęło skrzydło a wystawy, z wyjątkiem Sali Szkieletowej uległy całkowitemu zniszczeniu. Ocalało około 50% zbiorów zoologicznych, 30% botanicznych i 10% eksponatów. Po wojnie budynek został odbudowany a zbiory zabezpieczone. Odbudowa budynku i reorganizacja zbiorów odbywała się pod kierunkiem prof. Władysława Rydzewskiego, którego imieniem zostało nazwane Muzeum.

W Muzeum znajduje się największa ekspozycja przyrodnicza w Polsce, na którą składają się cztery wystawy: "Świat Roślin", "Świat Zwierząt", "Układ Kostny Kręgowców", "Owady i Człowiek".

Niezwykle cennym eksponatem jest szkielet młodego osobnika płetwala błękitnego, mierzącego ponad 14,5 metra długości, a także okazy wymarłych zwierząt: papugi karolińskiej, czajki czarnoskrzydłej, wilka workowatego, alki olbrzymiej i kurobroda różnodziobego.

Wystawa biologiczna składa się z blisko 500 gatunków, należących do wszystkich grup systematycznych. Najbardziej interesujące są kolekcje szyszek roślin nagozalążkowych, kłodzina sagowca, pień welwiczji przedziwnej i niewielka kolekcja palm.

Na wystawie "Układ Szkieletowy Kręgowców" możemy obejrzeć 66 szkieletów różnych zwierząt oraz ekspozycję czaszek. Do najcenniejszych eksponatów należą: kompletny szkielet wymarłego jelenia olbrzymiego i czaszka tura. Szkielet jelenia pozyskano jeszcze przed I Wojną Światową, wydobyto go z torfowisk Irlandii.



Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Klapi [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]