Trzyosiowa fasada kamienicy zakończona była dwukondygnacyjnym szczytem w formie aediculi pokrytym trójkątnym tympanonem. Boki szczytu zakończone były spływami o falistych krawędziach. Pomiędzy kondygnacjami umieszczono pasowe gzymsy, pod parapetami znajdowały się wklęsłe lustra a okna otoczone był uszakowymi, wklęsłymi opaskami.

Kamienica została odbudowana ze zniszczeń wojennych (1945) w latach 1958-1961 według projektu Stanisława Koziczuka. W czasie odbudowy zmieniono układ wnętrz. Ponadto kamienicę połączono z sąsiednią kamienicą nr. 10. W 1961 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków.




Zdjęcie: Piklus, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons