Jest to trzykondygnacyjna, trzytrakowa kamienica o pięcioosiowej fasadzie podzielonej pasowymi gzymsami międzykondygnacyjynmi, na których znajdują się podokienne cokoły przyozdobione różnej wielkości lustrami. Wokół okien umieszczono uszakowe opaski. Nad zwornikiem umieszczono plakietę z wyobrażeniem godła domu.
W 1895 roku kamienica została przebudowana. Zmianom poddane zostały głównie wnętrza kamienicy.

Po wojennych zniszczeniach z 1945 roku kamienicę odbudowano w latach 1958-1961 według projektu Stanisława Koziczuka. W czasie odbudowy ponownie zmieniono układ wnętrz, ponadto połączono ją z sąsiednią kamienicą pod nr. 12. W 1961 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków.




Zdjęcie: Piklus, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons