Budynek stanął w miejscu zburzonego dużo wcześniej zamku piastowskiego. Pierwsze środki na budowę gmachu Uniwersytetu pochodziły od cesarza Leopolda I, a dalsza budowa finansowana była przez jego następców. Początkowy projekt zakładał powstanie barokowego budynku o długości ponad 200 metrów z 3 wieżami. Z planowanych wież powstała tylko ta najniższa - wieża matematyczna. Również sam korpus zamiast planowanych 200 metrów uzyskał ostatecznie długość 171 metrów. Gmach bywa nazywany Collegium Maximum.

W skrzydle zachodnim powstał ciąg reprezentacyjnych sal i audytoriów o bogatym wystroju barokowym, w tym: Auditorium Comicum (sala teatralna; przebudowana na początku XX wieku), Oratorium Muzyczne (zniszczone częściowo w 1945 roku, odrestaurowane na przełomie XX i XXI wieku) oraz prawie niezmieniona do dziś Aula Leopoldina, a także paradna klatka schodowa. Bogatym wnętrzom towarzyszyły reprezentacyjne, do dziś zachowane fasady oraz główny portal wejściowy z nadległym balkonem na pierwszym piętrze.
Do dziś przetrwała także ozdobna brama wschodnia oraz dawna apteka z barokowym freskiem i bogatą sztukaterią. We wschodnim skrzydle przetrwała zabytkowa krata ozdobna zamykająca część pierwszego piętra.





zdjęcia:Jar.ciurus, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons