Drewniany kościół w Brzezinkach istniał już w średniowieczu. Pierwsza wzmianka, z 1527 roku, mówi o kościele należącym do protestantów. Obecny wygląd kościoła pochodzi z 1550 roku, w 1693 roku został on rozbudowany.

Kościół posiada prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy którym od północy znajduje się prostokątna zakrystia. Kształt nawy głównej zbliżony jest do kwadratu, przedłużony chórem muzycznym. Kruchta zajmuje południowo-zachodnią część kościoła. Wnętrze kościoła nakryte jest stropem wzdłużnym. W części nawy znajdują się dwa stragarze wsparte na profilowanych słupach, stanowiących podstawę wieży. Chór muzyczny, wsparty na trzech słupach, przedłużony jest emporami wzdłuż ścian nawy i prezbiterium. Parapet chóru muzycznego wybrzuszony jest w części środkowej. Okna kościoła są zamknięte łukiem spłaszczonym. Na zewnątrz ściany są nieszalowane z wyjątkiem zakrystii, która obita jest gontem. Szczyt zachodni kościoła również jest szalowany, ponad nim znajduje się kwadratowa wieżyczka o pionowych ścianach. Dachy siodłowe świątyni o trzech kalenicach, natomiast dach prezbiterium przechodzi nad zakrystię. Nad kruchtami dach jest typu siodłowego z zadaszeniem w szczytach. Wieża zwieńczona jest wysmukłym hełmem namiotowym ze ściętymi narożnikami i wklęsłymi połaciami. Przy nawie zachowane są częściowo drewniane rynny. W wejściu pod wieżą i w kruchcie znajdują się drzwi klepkowe ze starymi okuciami. Drzwi na chór muzyczny i do zakrystii umieszczono stare zamki, z których pierwszy jest grawerowany, datowany na koniec XVII wieku. Wewnątrz kościoła zachowała się polichromia ornamentalna:
- w prezbiterium dekoracja pochodzi z 1693 roku, jest o motywach kasetonowych z prymitywnymi rozetami,
- na ścianach pod stropem znajduje się fryz dekoracyjny o motywach festonowych,
-na ścianach prezbiterium i nawy, na stropie nawy, na stropie zakrystii, na belce tęczowej oraz w kruchcie widać dekorację o motywach roślinnych, wykonaną w 1776 roku przez Michała Głomba, miejscowego organistę.
- empory pokryte zostały polichromią imitującą marmoryzację.

Nad chórem muzycznym zbudowano kartusz z podpisem malarza i datą. Drzwi do zakrystii mają dekorację imitującą okucie skośną kratą. Na chórze muzycznym znajduje się malowana skrzynia na miechy organowe. Ołtarz główny w stylu barokowym pochodzi z II połowy XVII wieku i został przeniesiony do kościoła w 1847 roku. Odnowiono go w 1891 roku. Posiada dekorację snycerską z rzeźbami czterech aniołów i insygniami Męki Pańskiej oraz Chrystusem Zmartwychwstałym i trąbiącymi aniołami. W predelii znajduje się płaskorzeźba Ostatniej Wieczerzy. Rzeźbiony tryptyk gotycki z I połowy XV wieku, w części środkowej przedstawia św. Dorotę, Barbarę i Katarzynę, na skrzydłach świętego Piotra i św. Pawła. Ambona jest późnorenesansowa z I połowy XVII wieku. Ławy pochodzą z XVIII wieku.

Rzeźby
krucyfiks gotycki z I połowy XV wieku,
barokowa rzeźba św. Jana, pochodząca z XVIII wieku,
barokowa rzeźba św. Jana Nepomucena,
rzeźba anioła chrzcielnego z przełomu XVIII/XIX wieku.

Na poddaszu kościoła i pod wieżą znajdują się fragmenty barokowego ołtarza z II połowy XVII wieku. Konfesjonał pochodzi z przełomu XVIII/XIX wieku. Na wyposażeniu ołtarza znajdują się:
- kielich klasycystyczny z około 1800 roku,
- puszka cynowa zapewne z XVIII wieku,
- dzbanek cynowy z XVIII/XIX wieku,
- krzyż ołtarzowy cynowy z XVIII/XIX wieku
- taca cynowa ufundowana przez Zuzannę Rosch z połowy XIX wieku
- sześć lichtarzy cynowych z XVIII/XIX wieku oraz
trzy mosiężne sześcioramienne pająki:
- rokokowy,
- z 1772 roku ufundowany przez Karola Pietruskiego,
- klasycystyczny ufundowany przez Andrzeja, Ewę i Marię Delligów.

W dzwonnicy zamontowano dzwon odlany w 1819 roku przez Jerzego Beniamina Kriegera z Wrocławia. W otoczeniu kościoła częściowo zachowało się drewniane ogrodzenie nakryte daszkiem siodłowym, gontowym. W nim znajdują się dwie bramki:
- jedna od zachodu, wzniesiona w 1753 roku przez Michała Bienaka z Nagodowic,
- druga od wschodu, zbudowana w 1751 (lub 1754) roku z fundacji Jana Pietruskiego sołtysa i Jana Koisza z Wołczyna, przez cieślę Michała Bienaka (Bieńka) z Nagodowic (zachował się oryginalny napis na belce: Dał budować Johan Pietrusky Scholtz, Johan Koisz s Wołczyna Anno 1751. Michał Bienak z Nagodowic).


Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons