Skansen znajduje się w miejscu późnośredniowiecznego grodziska, w lesie nad Jeziorem Kownackim.
Grodzisko zostało odkryte w 1923 roku.

Grodzisko znajdowało się na stożkowatym kopcu o wysokości 7 metrów, dolna średnica wynosiła 40 metrów. Nasyp otoczony był fosą, od północy połączoną z jeziorem, co zapewniało stały napływ wody. Szczyt kopca okalała palisada. Główną budowlą grodu była wieża obronna. W wyniki prac wykopaliskowych odsłonięto pozostałości kuźni i piwniczkę. Znaleziono także narzędzia rolnicze i stolarskie. Wśród zabytków ruchomych są ostrogi i elementy oporządzenia jeździeckiego, groty bełtów i części kuszy. Mieszkańcy grodu oznaczali się wysokim statusem społecznym co sugerują odkryte wyroby z kości, szalki wagi do odmierzania kruszców czy szklane naczynia.
W ramach organizacji skansenu zrekonstruowano m.in. umocnienia (fosa, palisada, brama, most) oraz część zabudowy (drewniana kuźnia, wieża, chata, rybackie szałasy).



Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Semu [CC BY-SA (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]