Iglica jest najdalej na zachód wysuniętą skałą w grupie skał Cmentarzyska. Znajduje się tuż obok ścieżki szlaku turystycznego i jest z niego widoczna. Zbudowana jest z wapienia, ma wysokość 18–20 m, pionowe i połogie ściany z zacięciem.

Przed II wojną światową Iglicę uważano za największy skałkowy „problem” w Dolinie Będkowskiej. Studenci z sekcji taternickiej Akademickiego Związku Sportowego byli tak pewni jej zdobycia, że nawet nazwali ją „Turnią ST AZS”. Zbyt długo jednak zwlekali z jej zdobyciem, i w 1932 r. jako pierwsi dokonali tego krakowscy taternicy Marian Paully i Adam Górka.

Drogi wspinaczkowe
Na zachodniej i południowo-zachodniej ścianie jest 5 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.+ w skali Kurtyki. Posiadają asekurację w postaci jednej pętli (p).

Iglica I
Łapiński-Paszucha; 1p, V+, 20 m
Zachodni komin; 1p, IV+, 20 m
Iglica II
Orzeł mrożony; 1p, VI+, 20 m
Klasyczna; 1p, IV, 20 m
Rysa Pokutników; 1p, V+, 20 m.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons