Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
33634
Wyświetlenia:
46
W kategoriach:
Świątynie
Lokalizacja:
Warta Bolesławiecka
Autor
Opis
Zabytkowy kościół rzymskokatolicki wzniesiony w XIII wieku w stylu romańskim.
Kościół wzniesiony najprawdopodobniej w 1 poł. XIII wieku, wzmiankowany po raz pierwszy w 1399 roku. Przebudowany na późnogotycki w II połowie XVI wieku, z wymianą drewnianego stropu na sklepienie krzyżowo-żebrowe w układzie dwunawowym z dwoma kwadratowymi filarami oraz na sklepienie gwiaździste w prezbiterium. W 1551 kościół został przejęty przez ewangelików. W 1577 dobudowano wieżę od zachodu i zakrystie od północy. W dniu 17.04.1654 decyzją cesarskiej komisji remocyjnej zostaje zwrócony katolikom kościół, plebania i szkoła. W pierwszej połowie XVIII wieku przebudowano wnętrze kościoła w stylu barokowym. W 2003 dokonano kradzieży obrazu św. Jana Nepomucena oraz barokowych figur św. Jana Ewangelisty, św. Katarzyny, św. Cecylii i rzeźb dwóch aniołków z ołtarza głównego, odzyskano jedynie obraz św. Jana Nepomucena.
Kościół jest romański, orientowany, halowy z wydzielonym prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą i u podstawy kwadratową, wyżej ośmioboczną czterokondygnacyjną wieżą z przyporami od zachodu. Półkoliste, rozglifione okna w absydzie. Nad nawą znajduje się sklepienie krzyżowe, oparte na ścianach zewnętrznych i dwóch słupach wewnątrz nawy poprzez łuki tęczowe wzmacniające sklepienie, natomiast nad prezbiterium sklepienie kryształowe, nad zakrystią sklepienie klasztorne oraz w wieży sklepienie kolebkowe nad przedsionkiem oraz nad drugą kondygnacją. Konstrukcja dwuspadowego dachu jest drewniana – wieszarowa, dwukondygnacyjna nad nawą, nad prezbiterium wieszarowa z mnichem w osi absydy. Biforium z rozetą w hali. Między drugą a trzecią przyporą zlokalizowany jest zamurowany portal uskokowy w stylu romańskim, będąca średniowiecznymi „Wrotami Umarłych”, którymi wyprowadzano zmarłych po mszy żałobnej na cmentarz.
Wyposażenie wnętrza głównie barokowe:
kamienna ambona z piaskowca z płaskorzeźbami apostołów i Chrystusa Zbawiciela Świata (ok. 1578)
umieszczone pod amboną resztki epitafium Brendanusa von Ziedlitz, starosty świdnicko-jaworskiego (1602)
kamienna chrzcielnica (1578)
drewniany ozdobiony polichromiami barokowy ołtarz główny (I poł. XVIII w.)
drewniane ozdobione polichromiami barokowe ołtarze boczne (I poł. XVIII w.)
drewniane tabernakulum w ołtarzu głównym (I poł. XVIII w.)
prospekt organowy ozdobiony polichromiami przedstawiającymi drogę krzyżową (I poł. XVIII w.)
obraz św. Jana Nepomucena w ołtarzu głównym (pocz. XVIII w.)
obraz św. Michała na bocznej ścianie prezbiterium
obraz św. Jadwigi na bocznej ścianie prezbiterium
obraz Ustanowienia Najświętszego Sakramentu
drewniana barokowa figura św. jana Chrzciciela (I poł. XVIII w.)
kamienna barokowa figura św. Antoniego (I poł. XVIII w.)
kamienna barokowa figura św. Jana Nepomucena (I poł. XVIII w.)
pozłacana srebrna monstrancja (I poł. XVIII w.)
barokowy relikwiarz wykonany w drewnie, szkle i obity tkaniną
srebrna barokowa kustodia (1716)
mosiężny barokowy kociołek do wody święconej
dwa drewniane świeczniki paschalne (I poł. XVIII w.)
cztery posrebrzane lichtarze (1839)
W mury kościoła wmurowanych jest 9 epitafiów i płyt nagrobnych:
renesansowe epitafium czwartego pastora Jana Kölberga (1591)
płyta nagrobna Fabiana Brendana von Ziedlitz (1609)
epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica (1648)
epitafium Magdalene Geisler z domu von Schkoppin z linii Krebsberg (1649)
epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica lub członka jego rodziny (1668)
klasycystyczna płyta nagrobna proboszcza Josepha Haasa (1829)
barokowa płyta epitafijna pastora Christiana Friedricha Heisse (1787)
epitafium Elisy von Ziedlitz (1540)
Na wieży kościelnej na poziomie 21,61 m, znajdują się dwa dzwony:
dzwon pod wezwaniem św. Michała z napisem ST. MICHAEL SIE DES DEUTSCHEN SCHUTZ UND SCHIRM, plakietką z wizerunkiem św. Jerzego walczącego ze smokiem z częściowo zatartym napisem … LETZTEN oraz ze znakiem odlewni w postaci dzwonu oraz podpisem mistrza ludwisarskiego HEINRICH CZUDNOCHOWSKY BRESLAU X
dzwon bez wezwania z plakietką z napisem F. SCHILLING HOCHFELD APOLDA 1903 oraz znakiem odlewni w postaci kotwicy
W kościele znajdują się relikwie św. Faustyny Kowalskiej oraz kamień z groty św. Michała Archanioła.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Maciek Kwiatkowski, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Kościół jest romański, orientowany, halowy z wydzielonym prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą i u podstawy kwadratową, wyżej ośmioboczną czterokondygnacyjną wieżą z przyporami od zachodu. Półkoliste, rozglifione okna w absydzie. Nad nawą znajduje się sklepienie krzyżowe, oparte na ścianach zewnętrznych i dwóch słupach wewnątrz nawy poprzez łuki tęczowe wzmacniające sklepienie, natomiast nad prezbiterium sklepienie kryształowe, nad zakrystią sklepienie klasztorne oraz w wieży sklepienie kolebkowe nad przedsionkiem oraz nad drugą kondygnacją. Konstrukcja dwuspadowego dachu jest drewniana – wieszarowa, dwukondygnacyjna nad nawą, nad prezbiterium wieszarowa z mnichem w osi absydy. Biforium z rozetą w hali. Między drugą a trzecią przyporą zlokalizowany jest zamurowany portal uskokowy w stylu romańskim, będąca średniowiecznymi „Wrotami Umarłych”, którymi wyprowadzano zmarłych po mszy żałobnej na cmentarz.
Wyposażenie wnętrza głównie barokowe:
kamienna ambona z piaskowca z płaskorzeźbami apostołów i Chrystusa Zbawiciela Świata (ok. 1578)
umieszczone pod amboną resztki epitafium Brendanusa von Ziedlitz, starosty świdnicko-jaworskiego (1602)
kamienna chrzcielnica (1578)
drewniany ozdobiony polichromiami barokowy ołtarz główny (I poł. XVIII w.)
drewniane ozdobione polichromiami barokowe ołtarze boczne (I poł. XVIII w.)
drewniane tabernakulum w ołtarzu głównym (I poł. XVIII w.)
prospekt organowy ozdobiony polichromiami przedstawiającymi drogę krzyżową (I poł. XVIII w.)
obraz św. Jana Nepomucena w ołtarzu głównym (pocz. XVIII w.)
obraz św. Michała na bocznej ścianie prezbiterium
obraz św. Jadwigi na bocznej ścianie prezbiterium
obraz Ustanowienia Najświętszego Sakramentu
drewniana barokowa figura św. jana Chrzciciela (I poł. XVIII w.)
kamienna barokowa figura św. Antoniego (I poł. XVIII w.)
kamienna barokowa figura św. Jana Nepomucena (I poł. XVIII w.)
pozłacana srebrna monstrancja (I poł. XVIII w.)
barokowy relikwiarz wykonany w drewnie, szkle i obity tkaniną
srebrna barokowa kustodia (1716)
mosiężny barokowy kociołek do wody święconej
dwa drewniane świeczniki paschalne (I poł. XVIII w.)
cztery posrebrzane lichtarze (1839)
W mury kościoła wmurowanych jest 9 epitafiów i płyt nagrobnych:
renesansowe epitafium czwartego pastora Jana Kölberga (1591)
płyta nagrobna Fabiana Brendana von Ziedlitz (1609)
epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica (1648)
epitafium Magdalene Geisler z domu von Schkoppin z linii Krebsberg (1649)
epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica lub członka jego rodziny (1668)
klasycystyczna płyta nagrobna proboszcza Josepha Haasa (1829)
barokowa płyta epitafijna pastora Christiana Friedricha Heisse (1787)
epitafium Elisy von Ziedlitz (1540)
Na wieży kościelnej na poziomie 21,61 m, znajdują się dwa dzwony:
dzwon pod wezwaniem św. Michała z napisem ST. MICHAEL SIE DES DEUTSCHEN SCHUTZ UND SCHIRM, plakietką z wizerunkiem św. Jerzego walczącego ze smokiem z częściowo zatartym napisem … LETZTEN oraz ze znakiem odlewni w postaci dzwonu oraz podpisem mistrza ludwisarskiego HEINRICH CZUDNOCHOWSKY BRESLAU X
dzwon bez wezwania z plakietką z napisem F. SCHILLING HOCHFELD APOLDA 1903 oraz znakiem odlewni w postaci kotwicy
W kościele znajdują się relikwie św. Faustyny Kowalskiej oraz kamień z groty św. Michała Archanioła.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Maciek Kwiatkowski, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Warta Bolesławiecka, dolnośląskie