Jest jednym z dziewięciu rezerwatów Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Rezerwat wydzielony z dóbr wilanowskich utworzono przed II wojną światową na znacznie większej powierzchni (całe uroczysko Las Sobieskiego – do granicy z Wesołą).

Celem powołania rezerwatu jest ochrona fragmentów starodrzewu dębowego w wieku do 150-170 lat, na siedlisku grądu i dąbrowy świetlistej, będącego częścią pierwotnej Puszczy Mazowieckiej.

Rezerwat, z wyjątkiem znajdującego się na jego terenie cmentarza Ofiar II Wojny Światowej, nie jest udostępniony dla ruchu turystycznego.


Równina zastoiska kawęczyńskiego z iłami wstęgowymi jest porośnięta lasem sosnowo-dębowo-lipowym (2 rodzime gatunki dębów) z domieszką czarnej brzozy. Na niewielkich wydmach występuje bór sosnowo-modrzewiowy.

drzewostan będący przedmiotem ochrony
dąb szypułkowy (Quercus robur)
dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)
lipa drobnolistna (Tilia cordata)
ochrona ścisła
lilia złotogłów (Lilium martagon)
ochrona częściowa
miodownik melisowaty (Melittis melisophyllum)
naparstnica zwyczajna (Digitalis grandiflora)
orlik pospolity (Aquilegia vulgaris)
pomocnik baldaszkowaty (Chimaphila umbellata)
turówka leśna (Hierochloe australis)
turówka wonna (Hierochloe odorata)


W rezerwacie można spotkać borsuka, kunę leśną, borowiaczka, mroczka późnego, gacka szarego, borowca wielkiego, dzięcioła czarnego, dzięcioła średniego, myszołowa, jastrzębia, puszczyka, muchołówkę małą, muchołówkę żałobną, zaskrońca czy padalca. Z owadów prawnie chronionych związanych z dziuplastymi drzewami stwierdzono kwietnicę okazałą.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Grycuk, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons