Obszar rezerwatu częściowo pokrywa się z miejscem walk toczonych w trakcie powstania listopadowego. Zalesianie terenu rozpoczęło się w 1936 roku i było kontynuowane po II wojnie światowej w latach 1947–1950. Rezerwat przyrody został utworzony na tym terenie w 1983 na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. W 2016 w rezerwacie wyznaczono cztery kilometry szlaków dla ruchu pieszego.

Powierzchnia rezerwatu wynosi 59,449 ha, wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o powierzchni 111,47 ha. Ochroną objęto prawie całe uroczysko leśne, wyłączając jedynie tereny zdewastowane, poprzecinane torami kolejowymi, liniami elektrycznymi, rurociągami. Teren rezerwatu jest własnością Skarbu Państwa i administrowany jest przez Lasy Miejskie - Warszawa – Obwód Leśny „Las Sobieskiego”.

Celem ochrony jest szata roślinna i miejsce o znaczeniu historycznym. Na południowym skraju rezerwatu znajdują się fragmenty umocnień ziemnych z okresu insurekcji kościuszkowskiej. Znajduje się tam również pomnik upamiętniający poległych w bitwie pod Olszynką Grochowską. Historyczny teren Olszynki Grochowskiej o powierzchni 33 ha został zakupiony przed II wojną światową przez Zarząd Miejski m.st. Warszawy.

Przez rezerwat płynie Kanał Kawęczyński, do którego uchodzi tutaj też Kanał Rembertowski.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Grycuk, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons