Kamienica w latach 1449-1650 znajdowała się w posiadaniu patrycjuszowskiej rodziny Burbachów. Kamienicę odbudowano w 1626 roku po pożarze z 1607 roku. Nadano jej wówczas barokowy styl.

W drugiej połowie XVII wieku właścicielami kamienicy byli m.in. Jabska i Podgórski. W pierwszej połowie XVIII wieku znalazła się w rękach rodziny Winklerów, przed 1752 r. przeszła w posiadanie Macieja Grabowskiego (podskarbi wielki koronny), a w latach 1748–1773 jezuitów litewskich. .

W latach 1780–1794 znalazła się w posiadaniu Franciszka Barssa (palestrant), następnie Tomasza Langnera, w latach 1876–1878 była własnością rodziny Drożdżyńskich (Drożdżewskich), a 1887–1915 Stanisława Kurczyńskiego.
Od 1928 roku w kamienicy znajdował się Policyjny Dom Zdrowia. Również w 1928 roku na budynku znalazła się polichromia autorstwa Leonarda Pękalskiego. Od 1930 roku kamienica należała do Stowarzyszenia Polski Dom Zdrowia.

Kamienica została spalona i zburzona w czasie II Wojny Światowej. Zachowały się piwnice, fragment ściany oraz węgary portalu głównego. Budynek został odbudowany w latach 1952-1953. Odtworzono bryłę budynku, bezstylowe elewacje i na nowo zaprojektowano wnętrza




Zdjęcie: Boston9, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons