Projekt budynku wykonał Hilary Szpilowski dla Feliksa Bentkowskiego (prof. Uniwersytetu Warszawskiego, dziekana Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych). Budynek został przebudowany w XIX wieku i na początku XX wieku. W czasie II Wojny Światowej budynek został spalony i niedługo potem częściowo rozebrany. Odbudowany w latach 1947-1948.

Jest to budynek 11-osiowy, 2-traktowy, z balkonem na pierwszym piętrze (znajdującym się nad bramą). W środkowej części fasady znajdują się cztery doryckie półkolumny.