Budowę ukończono przed 1794 rokiem. Do 1790 roku była najprawdopodobniej niezamieszkana na piętrach wyższych niż parter. Do 1944 roku istniała w stanie praktycznie niezmienionym stanie.

W II połowie XIX wieku działał tu sklep z winami, herbatą i likierami, a od 1876 roku na parterze funkcjonowała znana cukiernia, w której na początku XX wieku spotykali się m.in. warszawscy literaci, w tym Stefan Żeromski, Bolesław Leśmian, Władysław Reymont. W 1914 roku (do II wojny światowej) w kamienicy istniał skład papierniczy „Ad Astra”, kantor producentów betonu i asfaltu oraz sklep winno-kolonialny.

W okresie międzywojennym parter kamienicy zajmowały skład „Ad Astra” a w podwórzu sklep z obuwiem. Na I piętrze były pomieszczenia Komendy Policji Państwowej na powiat warszawski oraz redakcji periodyku „Zagadnienia Rasy”, która w 1938 roku zmieniła nazwę na „Eugenika Polska”. W 1939 roku w parterze, na miejscu sklepu z obuwiem otworzono cukiernię.

W czasie powstania warszawskiego kamienica została spalona, w latach 1947–1948 odremontowana. Dzisiejsza zabudowa składa się z kamienicy frontowej i dawnej stajni na tyłach posesji. Dziś na parterze znajdują się sklepy odzieżowe.

W 1965 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.