Świątynia powstała przed 1745, ale ze względu na zły stan techniczny pod koniec XVIII wieku nie została poświęcona przez biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego. Budowla była remontowana w latach: 1904, 1931 (pod kierownictwem przemyskiego arch. Romana Talińskiego) oraz w 1935 roku.

Kościół reprezentuje styl późnobarokowy, jest budowlą murowaną oraz otynkowaną. W 1931 do świątyni dobudowano zakrystię. Wewnątrz kościoła są umieszczone ściany boczne, które są rozdzielone dwiema parami wtopionych półkolumn. Półkolumny podpierają szerokie belkowanie z silnie profilowanym gzymsem. Nad półkolumnami są umieszczone wygięte ściany, z kolei między nimi od strony zachodniej znajdują się głębokie wnęki, które są zamknięte łukiem segmentowym.

Ołtarz główny z tabernakulum został wykonany w 1750. Był remontowany w latach: 1859 oraz 1907. Obrazy znajdujące się w ołtarzu to: Matki Boskiej Szkaplerznej (z 1859), Trójcy Świętej (z 1750), natomiast w zwieńczeniu św. Mikołaja (z XX wieku).

Przy kościele znajduje się dzwonnica z I połowy XIX wieku i groby dawnych proboszczów, murowana kaplica grobowa rodziny Krajewskich z 1831 r. oraz kilka starych nagrobków członków rodzin tutejszych właścicieli.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. GringoPL, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons