Plac Rapackiego znajduje się na zachodnich obrzeżach Zespołu Staromiejskiego, u wylotu ul. Różanej. Jego wschodnią granicę stanowią kamienice przy ulicy Fosa Staromiejska (w tym tzw. Łukiem Cezara), od północy przy placu stoi gmach dawnego Banku Rzeszy. Od południa Plac ograniczony jest przez ul. Kopernika z pozostałościami średniowiecznego barbakanu, zaś od zachodu przez Aleję Jana Pawła II, stanowiąca wjazd na most drogowy im. Józefa Piłsudskiego.

Plac powstał po rozebraniu zachodniego odcinka murów miejskich i zniwelowaniu fosy. W ciągu kolejnych lat zmieniał swoją formę. W 1901 roku na ulicę Kopernika wprowadzono tramwaje elektryczne, które przejeżdżały przez plac. W 1906 roku na jego północnym skraju powstał budynek Banku Rzeszy (obecnie Collegium Maximum UMK). W roku 1911 dokonano przebicia pod kamienicami we wschodniej pierzei placu, tworząc tym samym dogodne połączenie ze Starym Miastem. Tak powstałym Łukiem Cezara w 1936 roku poprowadzono dwutorową linię tramwajową, którą zlikwidowano dopiero w roku 1970. W latach 30. XX w. plac miał formę okrągłego skrzyżowania z zadrzewionym skwerkiem pośrodku.

W 1931 roku bezimienny dotąd teren nazwano Placem Bankowym. Po II wojnie światowej nadano mu imię Mariana Rapackiego. Na co dzień posługuje się jednak skróconą nazwą „Plac Rapackiego”, przez co część osób sądzi, że patronem placu jest Wincenty Rapacki, znany aktor i reżyser.

W budynku o numerze 4 (obok Łuku Cezara) od 1960 roku mieści się Archiwum Państwowe. 13 lat później, w pięćsetną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, na skwerku pośrodku placu postawiono ku jego czci pomnik Helios autorstwa Józefa Kopczyńskiego, symbolizujący Układ Słoneczny.

Współcześnie plac jest przeznaczony wyłącznie dla ruchu pieszego. Jego część zajmuje chodnik z kwietnikami, zaś pozostała porośnięta jest różnego rodzaju roślinnością. We wschodniej części ulokowano fontannę.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Ola Zaparucha, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons