Poprzedni obiekt, również noszący imię Mariana Rosego, służył toruńskim żużlowcom od 1950 roku. Po raz ostatni przy ulicy Broniewskiego Anioły ścigały się podczas zwycięskiego finału DMP 2008 w październiku tegoż roku. Jednak już w czerwcu ruszyła budowa nowej areny żużlowej przy Szosie Bydgoskiej. Projekt realizowała firma Alstal, która zwyciężyła w przetargu ogłoszonym przez prezydenta Torunia w grudniu 2006 roku. Obiekt został oddany do użytku z nieznacznym opóźnieniem w stosunku do pierwotnego planu, pod koniec kwietnia 2009 roku, co było przyczyną przełożenia pierwszego spotkania z ekipą Falubazu Zielona Góra. Inauguracja Motoareny, jak nazwano nowy stadion, miała ostatecznie miejsce 3 maja 2009 roku. Wówczas to ówczesny mistrz, Unibax Toruń, podejmował wicemistrza, Unię Leszno. Mecz zakończył się zwycięstwem gospodarzy, a pierwszym rekordzistą toru został zawodnik z Leszna – Leigh Adams.

25 lipca 2009 roku na toruńskim torze odbył się finał indywidualnych mistrzostw Polski. Zwyciężył Tomasz Gollob przed Krzysztofem Kasprzakiem i Januszem Kołodziejem.

8 października 2009 roku ogłoszono, że Toruń i Motoarena będą przez kolejne pięć lat (2010–2014) gospodarzem jednego z turniejów z cyklu Grand Prix.

11 czerwca 2011 roku na Motoarenie odbył się koncert Roda Stewarta.

Teren stadionu obejmuje sam stadion, a także parking na 502 samochody osobowe, 12 autobusów oraz 94 miejsca VIP. Początkowo tor miał długość 325 metrów, jednak przed sezonem 2017 została zmieniona geometria drugiego łuku, w wyniku czego zmieniła się długość toru i wynosi obecnie 318 metrów. Długość prostych wynosi 62 metry każda. Promień łuków to 31 metrów. Szerokość pokrytego granitem toru jest zmienna – na prostych wynosi 12 metrów, na łukach 18. Bandy toru od widowni oddziela przestrzeń 3 metrów. Innowacyjnym rozwiązaniem zastosowanym podczas budowy toru jest nachylenie toru do wewnątrz. Na prostych wynosi ono około 4% (tj. 50 cm), a na łukach 6÷7% (tj. 110 cm). Cecha ta ma umożliwiać zawodnikom rozwijanie wyższych prędkości, oraz ułatwić wyprzedzanie na dystansie. Centrum toru nie jest dostosowane do prowadzenia dyscyplin sportowych innych niż sport żużlowy. Niejednokrotnie można spotkać się z opinią, że jest to najnowocześniejszy tor żużlowy na świecie.

Trybuny według pierwotnych planów miały pomieścić 15 000 widzów. Dolna część trybun mieści około 7000 osób. Pierwszy rząd krzesełek zaczyna się 2 metry nad poziomem toru. Górna kondygnacja mieści około 8000 osób. Całość podzielono na cztery sektory oznaczone kolorami: czerwona Trybuna Główna oraz loże VIP (prosta startowa), trybuna niebieska (I łuk oraz przeciwległa prosta), trybuna żółta (sektor gości, 1100 miejsc), oraz trybuna zielona (II łuk). Każdy sektor posiada oddzielne wejścia, a bilety wstępu obowiązują wyłącznie na terenie danej trybuny. Podczas budowy stadionu wzniesiono pełne zadaszenie trybun, które w roku 2011 zostało przebudowane, by zakrywać również tor.

Północną część obiektu stanowi park maszyn z miejscami dla 50 zawodników.

Tor oświetlany jest w razie potrzeby lampami o łącznym natężeniu 1200 luksów, natomiast oświetlenie o natężeniu 1000 luksów podwieszone jest pod dachem i ma oświetlać płytę stadionu.






Opis skopiowano z wikipedii.