Fort został wzniesiony w latach 1888-1892 z cegły i betonu na planie pięciokąta. Miał stanowić część południowej linii obrony Torunia, ogień z jego dwóch dział sięgał do miejscowości Brzoza. Był to jeden z mniejszych fortów toruńskich, który jako jeden z nielicznych nie był po pierwszej fazie budowy udoskonalany. Otoczony mokrą fosą i płotem fortecznym, od początku funkcjonowania do II wojny światowej (zarówno w czasie, gdy należał do wojska pruskiego, jak i polskiego) pełnił funkcje składu amunicji. W czasie II wojny światowej znajdował się w nim szpital niemieckiego obozu dla jeńców z krajów zachodnich.


Bardzo dobrze zachowany do naszych czasów, z wyraźnie czytelnym wnętrzem, zachowanym mostem, placem broni i stokiem bojowym. Dookoła fortu zachowało się kilka schronów dla załogi baterii artyleryjskich oraz schronów amunicyjnych. Fort jest obecnie własnością prywatną i jest dostępny po wcześniejszym umówieniu.





Opis skopiowano z wikipedii.