Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
29470
Wyświetlenia:
67
W kategoriach:
Fortyfikacje
Lokalizacja:
Toruń
Autor
Opis
Zabytkowy fort pancerny, zbudowany pod nazwą Fort Ia König Wilhelm I.
Fort został zbudowany na planie trapezu w latach 1888-1892 jako najmłodszy z piętnastu fortów wchodzących w skład Twierdzy Toruń i w związku z tym najnowocześniejszy w paśmie umocnień. Jest to jedyny fort pancerny nie tylko w obrębie Twierdzy, ale i na całym wschodzie II Rzeszy. W momencie budowy fort nosił numer Ia i imię Buchta (od wzgórza), dopiero 2 lata później w 1894 zmieniony na Wilhelma I. W 1920 roku otrzymał nowy numer I oraz obecnego patrona Jana III Sobieskiego.
Uzbrojenie forteczne składa się z baterii pancernej 4 haubic 21 cm typu "H.P.T. 90". Cały obiekt był przeznaczony dla załogi złożonej z 200 żołnierzy piechoty, 152 artylerzystów oraz 6 saperów, natomiast dowództwo tworzyło 13 oficerów. Posiadał również pomieszczenia komendantury, latryny, maszynownię, kuchnie oraz pomieszczenia obsługi baterii. Dostępu do zabudowań fortecznych broniła owalna kaponiera szyjowa (od strony koszar) oraz schrony położone na fortowym nasypie (schrony te równocześnie prowadziły do stanowisk obserwacyjnych oraz stanowisk obsługi baterii). Całość fortu otacza wał przeciwskarpy z suchą fosą.
W miarę wprowadzania do sztuki wojskowej nowych rodzajów uzbrojenia fort przeszedł kilka modernizacji. W 1905 roku zamontowano na jego terenie pierwszą w Toruniu baterię dział szybkostrzelnych. W 1911 roku całość fortu została otoczona drutem kolczastym.
Po powrocie Torunia do Polski w 1920 roku i przeprowadzeniu remontu większości fortów fort I został przeznaczony na magazyn i pomieszczenia gospodarcze.
Do 1956 roku fort był własnością wojska, od tego czasu należał do administracji cywilnej. Po 1956 roku rozebrano część elementów murowanych - obmurowania fosy, częściowo kaponiery przeciwskarpowe, stajnię, schron lewej baterii skrzydłowej oraz zniszczono jedną z wież pancernych.
W latach 1960-1991 mieścił się tu zakład Centralnych Piwnic Win Importowanych, na potrzeby którego dokonano przebudowy koszar szyjowych i kaponiery szyjowej. Obecnie w posiadaniu Stowarzyszenia - Grupa Rekonstrukcji Historycznej REX.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pko, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Uzbrojenie forteczne składa się z baterii pancernej 4 haubic 21 cm typu "H.P.T. 90". Cały obiekt był przeznaczony dla załogi złożonej z 200 żołnierzy piechoty, 152 artylerzystów oraz 6 saperów, natomiast dowództwo tworzyło 13 oficerów. Posiadał również pomieszczenia komendantury, latryny, maszynownię, kuchnie oraz pomieszczenia obsługi baterii. Dostępu do zabudowań fortecznych broniła owalna kaponiera szyjowa (od strony koszar) oraz schrony położone na fortowym nasypie (schrony te równocześnie prowadziły do stanowisk obserwacyjnych oraz stanowisk obsługi baterii). Całość fortu otacza wał przeciwskarpy z suchą fosą.
W miarę wprowadzania do sztuki wojskowej nowych rodzajów uzbrojenia fort przeszedł kilka modernizacji. W 1905 roku zamontowano na jego terenie pierwszą w Toruniu baterię dział szybkostrzelnych. W 1911 roku całość fortu została otoczona drutem kolczastym.
Po powrocie Torunia do Polski w 1920 roku i przeprowadzeniu remontu większości fortów fort I został przeznaczony na magazyn i pomieszczenia gospodarcze.
Do 1956 roku fort był własnością wojska, od tego czasu należał do administracji cywilnej. Po 1956 roku rozebrano część elementów murowanych - obmurowania fosy, częściowo kaponiery przeciwskarpowe, stajnię, schron lewej baterii skrzydłowej oraz zniszczono jedną z wież pancernych.
W latach 1960-1991 mieścił się tu zakład Centralnych Piwnic Win Importowanych, na potrzeby którego dokonano przebudowy koszar szyjowych i kaponiery szyjowej. Obecnie w posiadaniu Stowarzyszenia - Grupa Rekonstrukcji Historycznej REX.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pko, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Toruń, kujawsko-pomorskie