Budynek kościoła tworzy nawa główna wraz z prezbiterium, boczna nawa od strony zachodniej, dawne prezbiterium, wieża od strony wschodniej i zakrystia. Większość wyposażenia w stylu neogotyckim. Ołtarz główny drewniany z 1917 roku, stylizowany na gotyckie ołtarze szafkowe. W głównej osi usytuowana została nisza na krucyfiks, natomiast po bokach umieszczono symetrycznie dwie pary skrzydeł z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny biblijne: „Pokłon Trzech Mędrców”, „Wieczerza w Emaus”, „Melchizedek udzielający błogosławieństwa Abrahamowi” oraz „Dwunastoletni Jezus nauczający w świątyni”. W górnej części ołtarza zamieszczono figurę Chrystusa z aniołami po obu stronach. Pozostałe wyposażenie prezbiterium wykonane zostały współcześnie i w swej formie nawiązują do neogotyku. Na wschodniej ściany nawy przy prezbiterium umieszczona została neogotycka ambona z baldachimem.

Wyposażenie kaplicy patronów pochodzi z XVII i XVIII wieku. W kaplicy znajduje się ołtarz barokowy z obrazem pośrodku przedstawiającym patronów świątyni: Maryję z Dzieciątkiem, św. Jakuba i św. Jadwigę. Mensa ołtarzowa w formie sarkofagu. W kaplicy umieszczono także XVII-wieczny nagrobek Stanisława Kierskiego i jego żony Anny oraz epitafium księdza Ignacego Serdeckiego. Od 2013 roku w kaplicy przechowuje się również relikwie św. Jana Pawła II, które wystawione są do publicznego kultu.

W bocznej nawie znajdują się dwa ołtarze: św. Józefa oraz Matki Bożej Częstochowskiej. W oknach nawy zamontowano współczesne witraże stylizowane na XIX-wieczne prezentujące postaci świętych. Strop pokryty polichromią przedstawiającą Trójcę Świętą.

W 1970 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.





Zdjęcie: Tomasz Stachowiak, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons