Fitness Klub FORMA posiada dwie niezależne sauny suche dla Pań i Panów.
Przebieg kąpieli
Kąpiel w saunie polega na przebywaniu naprzemiennie w wysokiej i niskiej temperaturze. Podstawą kąpieli jest duża kontrastowość bodźca termicznego. Warunki w saunie decydują o intensywności zmian fizjologicznych ustroju; im wyższa temperatura, tym pobyt w niej powinien być krótszy a schładzanie dłuższe.
Do kąpieli nie należy przystępować na czczo lub po obfitym posiłku, a także po wypiciu alkoholu czy zbyt dużej ilości wody. Ludziom zdrowym zaleca się korzystanie z sauny do trzech razy w tygodniu.
Pierwsza faza kąpieli - przed korzystaniem z sauny należy dokładnie umyć ciało, a następnie wytrzeć do sucha, owinąć się suchym ręcznikiem i wejść do pomieszczenia jak najszybciej zamykając drzwi, żeby uniknąć strat ciepła.
Druga faza kąpieli - należy usiąść na najniższej ławce tak, aby wszystkie części ciała znajdowały się mniej więcej na tym samym poziomie. Oczekując na rozpoczęcie pocenia, saunowicz powinien przyjąć taką pozycję ciała, która zapewni mu maksymalny komfort i wygodę. Twarz można ukryć w obu dłoniach, chroniąc ją przed działaniem zbyt gorącego powietrza. Gdy jesteśmy już dostatecznie rozgrzani, zaczynamy wykonywać masaż ciała dłońmi obu rąk. Po kilku minutach pobytu w saunie, polewa się gorące kamienie niewielką ilością wody. W tym momencie czuje się uderzenie gorącej fali powietrza. W chwili maksymalnego przegrzania, gdy towarzyszy nam uczucie "już więcej nie wytrzymam", należy opuścić saunę. Uczucie ucisku na klatkę piersiową, zawroty głowy, mocne bicie serca i osłabienie są wynikiem niepotrzebnego przedłużania pobytu w saunie.
Trzecia faza kąpieli - po opuszczeniu sauny należy schłodzić ciało pod prysznicem. Polewając się zimną wodą spłukujemy pot, a nasze ciało nabiera niższej temperatury. W momencie doznania pierwszego uczucia zimna, przerywamy ochładzanie i wchodzimy do sauny lub miejsca przeznaczonego do wypoczynku.
Czwarta faza kąpieli - to ostatnia, bardzo istotna faza saunowania, występująca bezpośrednio po ostatnim chłodzeniu. W tej fazie temperatura tkanek musi osiągnąć parametry wyjściowe. Niedostateczne obniżenie temperatury nagrzanych tkanek powoduje dalsze niepożądane pocenie, złe samopoczucie, bóle głowy itp.
Używanie mydła po kąpieli jest błędem. Usuwa się bowiem w ten sposób substancje ochronne i niepotrzebnie wysusza skórę. Po dokładnym wysuszeniu ciała przechodzimy do miejsca przeznaczonego na wypoczynek gdzie oczekujemy na dalszy ciąg działania sauny. Sposób w jaki odpoczywamy po kąpieli w saunie decyduje o jej końcowym efekcie. Sen po kąpieli w saunie znakomicie przyśpiesza odnowę biologiczną ustroju. Utracone podczas saunowania płyny najlepiej uzupełnić pijąc wody mineralne, sok pomidorowy czy mleko. Alkohol jest zabrioniony, gdyż niweczy fizjologiczny efekt kąpieli. Posiłek po kąpieli powinien odpowiadać wymogom kalorycznym i dietetycznym. Z punktu widzenia fizjologii człowieka, najbardziej optymalną porą dnia na kąpiel w saunie jest pora wieczorna.
Zalety kąpieli
Kąpiel w saunie fińskiej kojarzona jest z kąpielą higieniczną i jest najbardziej wartościową spośród znanych form kąpieli. Uważa się ją powszechnie za doskonały środek profilaktyczny, wzmacniający ogólną odporność organizmu. Jako niespecyficzny bodziec mobilizuje siły obronne ustroju, usprawnia grę naczyniową - zwłaszcza skóry kończyn i śluzówek, zapobiega rozwinięciu się infekcji wirusowej, bakteryjnej i wielu innych chorób. Korzystanie z sauny w początkowej fazie przeziębienia przerywa chorobę górnych dróg oddechowych i grypę. Szczególnie korzystny wpływ sauny obserwuje się u rekonwalescentów po zapaleniu płuc, grypie, ostrych nieżytach górnych dróg oddechowych, oskrzeli po ustąpieniu ataków astmy oskrzelowej itp.
Kąpiel w saunie fińskiej ma najlepsze elementy i właściwości zabiegu ciepło-leczniczego. O największej zalecie sauny - która jest szczególnie przydatna w chwilach gdy nam nic nie wychodzi - najpiękniej mówi stare powiedzenie pewnego mędrca: "Nieważne ile lat ma użytkownik sauny, ponieważ jego samopoczucie jest doskonałe tak długo, jak długo żyje".
Solarium
Klub Fitness „Forma” dysponuje trzema solariami. Dwie kabiny stojące o mocy 200W, 180W, oraz jedna leżąca o mocy 180W.
Jak powstaje opalenizna ?
Brązowienie skóry pod wpływem promieniowania ultrafioletowego traktujemy jako coś naturalnego. Opalona skóra kojarzona jest ze zdrowiem, witalnością, urodą i sukcesem. Czym jednak różni się opalenizna uzyskania na słońcu i w solarium oraz dlaczego jedni opalają się szybciej a drudzy wolniej?
Promieniowanie słoneczne docierające do Ziemi dzieli się na światło widzialne oraz niewidzialne dla ludzkiego oka (promieniowanie ultrafioletowe i podczerwone). Z punktu widzenia procesów opalania, najważniejszą częścią promieniowana słonecznego są promienie UVA i UVB, różniące się długością fali, wielkością emitowanej energii i co za tym idzie działaniem na ludzką skórę.
Nasza skóra w różnym stopniu pochłania promieniowanie ultrafioletowe: UVA dociera do skóry właściwej, dlatego jej działanie jest wyraźniej natężone i powoduje więcej zmian w skórze, nawet tych niepożądanych. UVB nie przekracza naskórka.
Zalety opalania
Korzystając ze słońca, opalamy się przy pełnym zakresie promieniowania UVA i IVB oraz światła widzialnego, a najlepszym sposobem ochrony przed poparzeniem jest stosowanie preparatów z filtrami UV. Korzystając z solarium, w którym lampy posiadają ściśle ustalone proporcje promieni UVA i IVB tego problemu nie doświadczamy. Zaletą opalania w solarium jest to, że ilość i jakość promieniowania jest zawsze jasno określona, gdzie takiej pewności nie da nam ekspozycja skóry na słońce, gdyż naturalna opalenizna uzależniona jest od wielu czynników: szerokości geograficznej w której przebywamy, pory dnia i pogody.
Fototypy skóry
W zależności od barwy skóry i włosów jedni ludzie bardziej narażeni są na działanie promieni słonecznych, inni mniej. W badaniach nad efektami opalania oraz opracowaniem preparatów ochronnych dokonano podziału na fototypy skóry. Najbardziej popularna jest klasyfikacja według podziału kategorii Fitzpatricka:
- Typ I – łatwo ulega poparzeniu, nigdy się nie opala
- Typ II – łatwo ulega poparzeniu, prawie nigdy się nie opala
- Typ III – skóra średnio podatna na oparzenia, opala się stopniowo
- Typ IV – minimalnie ulega poparzeniu, zawsze dobrze się opala
- Typ V – rzadko ulega poparzeniu, opala się mocno
- Typ VI – nie ulega poparzeniu, skóra o mocnej pigmentacji
Osoby z fototypem I nie mogą się w ogóle opalać w solarium. Pozostały powinny dostosować czas opalania do typu skóry który posiadają.
Zalecenia
Pamiętając o tym, że brązowienie skóry pod wpływem solarium jest reakcją obronną organizmu oraz mając na uwadze doniesienia dermatologów o szkodliwości nadmiernej ekspozycji na UV, należy zachować rozsądek przy opalaniu. Warto wiedzieć, że każde poparzenie słoneczne, a w szczególności spowodowane nim uszkodzenie komórek zużywa tzw. kapitał słoneczny skóry. Jest to wrodzony zespół mechanizmów obronnych, które posiada skóra. Warto więc stosować filtry UV leżąc na plaży oraz profesjonalne, przetestowane kosmetyki do opalania w solarium.