Rynek został utworzony w okresie średniowiecza – z tej epoki pochodzi także jego nazwa wywodząca się od odbywającego się na nim handlu sianem. W XII wieku wybudowany został w stylu gotyckim budynek Starego Ratusza – początkowo jako drewniany, następnie murowany. W XVII wieku ratusz przebudowano w stylu barokowym. W latach 1833–1835 zachodnią pierzeję zabudowano gmachem giełdy, który zastąpił istniejący tam wcześniej budynek domu marynarza. Po 1879 budynek Starego Ratusza przestał być użytkowany przez władze miasta i przeznaczony został do wynajęcia – umieszczono w nim lokale usługowe. Wokół placu powstały kamienice m.in. w stylu barokowym, przebudowane następnie na styl eklektyczny. Na rynku funkcjonowało targowisko, handlowano m.in. produktami codziennego użytku. W czasie II wojny światowej bombardowania alianckie spowodowały znaczne zniszczenia zabudowań rynku. Ratusz, giełda oraz pobliskie zabudowania uległy spaleniu. Po II wojnie światowej postanowiono rozebrać resztki kamienic i gmach giełdy, ratusz odbudować w stylu gotyckim (trzy ściany) i barokowym (południowa ściana szczytowa), a nazwę rynku zmienić na plac Rzepichy (nazwa obowiązywała do 1995; używana była też nazwa Stary Rynek). Pierzeję zachodnią zastąpiły trzy kilkupiętrowe bloki ze spadzistymi dachami i balkonami wychodzącymi na rynek. W drugiej połowie lat 90. XX w. rozpoczęto odbudowę kamienic pierzei południowej oraz zachodniej; niektóre budynki uzyskały wygląd zbliżony do tego sprzed zniszczeń wojennych, jak np. kamienica Moninów.





Opis skopiowano z wikipedii.
ZDjęcia: Kapitel, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons