Budynek wzniesiono z czerwonej cegły. W górnych partiach elewacji znajdują się tympanony zwieńczone końskimi łbami, a w nadprożach okien - orły. W holu znajduje się szklany dach i strop wsparty na kolumnach.

Zespół pocztowych budynków jest najstarszym zachowanym przykładem XIX-wiecznej architektury pocztowej. Gmach wznoszono etapami w latach 1872-1905 według projektu Carla Schwatlo.

Budynek w 1877 roku i w późniejszych latach był rozbudowywany (aż do czasów I Wojny Światowej). Po II Wojnie Światowej mieściły się tu Urząd Pocztowy nr. 2, inspekcja radiowa, laboratorium telekomunikacyjne i Technikum Łączności.

W 1993 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków. W latach 1994-1995 budynek gruntownie wyremontowano.





Zdjęcie: A.Savin (WikiCommons), FAL, via Wikimedia Commons