Ratusz wybudowano w 1743 roku, na miejscu starszego z 1647 roku. Data ta do dziś jest widoczna na chorągiewce wieżyczki. Pierwszy dokument mówiący o istnieniu obiektu pochodzi z 1765 i wspomina: (...)Primo Ratusz w Rynku porządny(...), natomiast pierwszy dokładny opis budynku pochodzi dopiero z 1789. Mówi on o tym, że (...)Jest Ratusz w rynku, drewniany, porządny z zegarem na wieży, o dwóch piętrach, dołem izdebka i dwie komórki, górą izba jedna i sala, tamże od ogniowego pożaru dwie sikawki i na te szopa przy tym ratuszu(...). Prawdopodobnie znajdowało się tam też więzienie. W latach 1956-1957 przeszedł gruntowny remont, w trakcie którego został pokryty gontem. W 1973 ratusz upamiętniono na znaczku pocztowym w serii poświęconej architekturze drewnianej. Budynek odrestaurowano wraz z wnętrzami w latach 1991-94.

Niewielki budynek jest jednopiętrowy z trójspadowym podcieniem i galeryjką od strony wejścia, które znajduje się na wysokości pierwszego piętra. Drewniane, o konstrukcji zrębowej ściany ratusza zostały otynkowane. Budynek przekryty został stromym, czterospadowym dachem, krytym gontem i tworzy podcienia, podparte dębowymi wspornikami. Na środku dachu znajduje się kwadratowa wieżyczka zwieńczona blaszanym hełmem.

W ratuszu znajduje się od 1957 założone staraniem Leona Piątka Muzeum Regionalne im. Sebastiana Klonowica, który urodził się w Sulmierzycach. Zbiory obejmują regionalne przedmioty, lampy naftowe, zegary, a także chrzcielnicę.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons