Neogotycką świątynię zbudowano w końcu XIX wieku dla lokalnej społeczności protestanckiej, a konsekrowana jako katolicka została w 1962.

Obiekt ceglany, prostokątny, postawiony na podmurówce z kamienia. Dwukondygnacyjna wieża, w narożach ujęta jednokondygnacyjnymi przyporami, jest dostawiona od strony zachodniej. Korpus nawowy akcentują sterczyny usytuowane w jego narożnikach. Elewacje boczne korpusu są trzyosiowe. Nawę pokrywa dach dwuspadowy pokryty łupkiem grafitowym. Wieża kryta dachem w kształcie ostrosłupa posiada tarcze zegarowe (nieczynne, bez wskazówek). Wieżę zwieńcza ozdobny kurek (wiatrowskaz).

Kościół zachował w dużej mierze wyposażenie oryginalne (m.in. ołtarz, ambona, ławki oraz empora, na której umieszczono XIX-wieczny obraz przedstawiający Złożenie do grobu - kompozycyjnie nawiązuje on do przedstawień autorstwa Rafaela Santi). Na wyposażeniu były też dzwony: jeden z 1856 oraz dwa ufundowane w 1884 (odlane w pracowni Carla Voßa w Szczecinie).

Teren kościelny ogradza mur z kutymi, żelaznymi bramami.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons