Cel ochrony w rezerwacie to „zachowanie zbiorowisk roślinności bagiennej i torfowiskowej, szczególnie mszaru przygiełkowego z charakterystycznymi gatunkami zespołu – przygiełki białej i lokalnie przygiełki brunatnej oraz mszaru wysokotorfowiskowego zróżnicowanego na dwa zespoły: mszar wełniankowy z dominacją wełnianki pochwowatej oraz mszar sosnowy, na którym w luźnym zwarciu rośnie sosna zwyczajna z dominującymi gatunkami torfowców”.

Obszar ten obejmuje torf odsłonięty w wyniku erozji, w którym występują torfowiska przejściowe i wysokie, obejmujące mszar przygiełkowy i wysokotorfowiskowy. Występują tu licznie charakterystyczne gatunki dla mszaru przygiełkowego: przygiełka biała (Rhynchospora alba) i przygiełka brunatna (Rhynchospora fusca), a także torfowce – torfowiec kończysty (Sphagnum fallax) i torfowiec czerwonawy (Sphagnum rubellum) – oraz inne mszaki – bagniczka pływająca (Cladopodiella fluitans), bagnica torfowa (Scheuchzeria palustris), rosiczka okrągłolistna (Dorsera rotundifolia) i turzyca bagienna (Carex limosa). Wśród flory mszaru wysokotorfowiskowego występują: torfowiec magellański (Sphagnum magellanicum), torfowiec czerwonawy, torfowiec kończysty, żurawina błotna (Vaccinium oxycoccos) i drobnolistkowa (Vaccinium microcarpum), rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna (Andromeda polifolia), wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum) i bagno zwyczajne (Rhododendron tomentosum). Mszar ten zróżnicowany jest na dwa podzespoły: mszar wełniankowy z dominacją wełnianki pochwowatej oraz mszar sosnowy, na którym w luźnym zwarciu rośnie sosna zwyczajna (Pinus sylvestris).






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Elke Freese, CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commons