Rezerwat utworzono na mocy Rozporządzenia nr 13/2002 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 29 stycznia 2002 r. w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych starych drzewostanów sosnowych o charakterze naturalnym, porastających wydmy śródlądowe Kotliny Toruńskiej.

Jest to jeden z nielicznych rezerwatów, w których chronione są leśne zbiorowiska borowe, to jest składające się z lasów iglastych, uznawane zwykle za mało atrakcyjne, ze względu na niedużą, w porównaniu z lasami liściastymi, liczbę gatunków i monotonny, jednogatunkowy często drzewostan. Jednakże względne ubóstwo gatunkowe borów jest ich charakterystyczną, naturalną cechą, drzewa iglaste porastają bowiem gleby piaszczyste, mało urodzajne.

Obszar rezerwatu Łażyn obejmuje stare drzewostany sosnowe o naturalnej, rzadko spotykanej strukturze wiekowej. Najstarsze pokolenie drzew pochodzi z ok. 1890 roku. Charakteryzuje się rzadszym i mniej regularnym (niż w lesie gospodarczym) rozmieszczeniem drzew, obecnością wyrosłego w I połowie XIX wieku starodrzewu sosnowego o wspaniale rozwiniętych koronach, bogatym podszytem jałowca oraz występowaniem samosiewów sosnowych. W runie łanowo występują widłaki: widlicz spłaszczony, widłak jałowcowaty oraz goździsty.

W rezerwacie stwierdzono występowanie okazów flory chronionej: jałowca pospolitego, sasanki łąkowej i sasanki otwartej oraz fauny chronionej: ropuchy szarej, żaby moczarowej, padalca zwyczajnego, jaszczurki żyworodnej, dzięcioła dużego, pokrzewki czarnołbistej, sikory modrej, bogatki.

Rezerwat znajduje się pod zarządem Nadleśnictwa Solec Kujawski. Posiada plan ochrony. Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej.






Opis skopiowano z wikipedii.