Budowla dzięki hojności wdowy po fundatorze, została uposażona a następnie została ograbiona i spustoszona w 1794 roku, po bitwie pod Szczekocinami.

Murowana świątynia, składająca się z dwuprzęsłowej nawy i węższego, jednoprzęsłowego prezbiterium, zakończonego półkoliście. W stiukowym ołtarzu głównym znajduje się wizerunek Trójcy Przenajświętszej. Obok ołtarza, w niszach liczne figury. Cztery boczne ołtarze znajdują się we wnękach nad murowanymi mensami i mają formę stiukowych ram. Świątynia otoczona jest dookoła przez gzymsy.

W nawie znajduje się niska, owalna ambona ozdobiona gipsaturą, ma kształt rufy rzymskiego okrętu. Równolegle do ambony jest umieszczona chrzcielnica, a jej trzon owija wąż z jabłkiem. Kapitele pilastrów przedstawiają baranka, kosze róż, lilii, winogrona, owoce, synogarlice. Na pilastrach znajdują się owalne obrazki z apostołami. We wnętrzu świątyni znajdują się także pamiątkowe płyty nagrobne z przełomu XVIII i XIX wieku. Fronton budowli ozdobiony jest przez cztery pilastry, a rzeźba z niszy nad drzwiami przedstawia świętego Michała Archanioła zwyciężającego ducha ciemności.

W 1967 roku świątynia została wpisana do rejestru zabytków.




Zdjęcie: Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons