Kościół wybudowano na miejscu dawnego klasztoru klarysek, które przeniosły się z niego do Krakowa. Opuszczony klasztor po trzech wiekach uległ całkowitej ruinie. W 1642 r. klaryski wybudowały tutaj kaplicę Wniebowzięcia NMP. W 1677 r. na Grodzisku wybudowano cały kompleks religijny, w skład którego wchodzą:
kościół pw. Wniebowzięcia NMP,
pustelnia błogosławionej Salomei,
groty modlitewne,
obelisk ze słoniem,
ogrodzenie z bramkami i rzeźbami,
dom prebendarza.
Kompleks otoczony jest murem ze skał wapiennych i cegieł. Jest w nim główna, półkulista brama i trzy mniejsze. W mur wkomponowano pięć rzeźb:

Bolesława Wstydliwego – księcia krakowsko-sandomierskiego,
świętej Kingi, żony Bolesława Wstydliwego,
króla Kolomana Halickiego,
księcia Henryka Brodatego,
Jadwigi Śląskiej, żony Henryka Brodatego (trzyma miniaturę kościoła).

Jest to murowany kościół wybudowany w stylu barokowym, ale zawiera domieszki innych stylów. Zewnętrzna prostokątna bryła jest w stylu romańskim, sklepienie kolebkowe jest renesansowe z lunetami i dekoracją kasetonową. Wykonany z marmuru trójosiowy ołtarz główny zajmuje całą zachodnią ścianę prezbiterium i sięga aż po sklepienie. Ołtarz ten pochodzi z innego kościoła. Nad jego belkowaniem Franciszek Smuglewicz namalował obraz koronacji NMP.

Górna, drewniana część wieży kościoła w 1939 r. spaliła się. Odbudowano ją w latach 60 XX wieku. Przy zachodniej ścianie prezbiterium wybudowano Grotę Ogrodu Getsemańskiego. Oddzielny budynek prebendarza obecnie (2018 r.) wykorzystywany jest przez ruch oazowy. Granitowy obelisk na grzbiecie słonia wybudowano w 1686 r., w trzy lata po zwycięskiej bitwie pod Wiedniem, w której rozgromiono armię sułtańską. Sylwetkę słonia wykonano z jednego bloku wapienia wzorując się na rzeźbie słonia przed rzymskim kościołem Santa Maria Sopra Minerva.






Opis skopiowano z wikipedii
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons