Wzniesiono go dla rodziny Kierskich, posiadającej majątek w Studzieńcu przez ponad czterdzieści lat. Zbudowany na planie prostokąta, posiada dwa alkierze znacznie wysunięte przed lico budynku od strony zachodniej, dach wysoki, łamany, kryty gontem. W elewacji wschodniej i zachodniej – płytkie, trójosiowe ryzality. Budynek jest parterowy, częściowo podpiwniczony, z piętrowymi wystawkami ponad ryzalitami elewacji frontowej i ogrodowej. Ściany zewnętrzne i działowe konstrukcji ryglowej wypełnione cegłą i otynkowane. Wejście główne znajduje się na osi fasady, z drzwiami zamkniętymi łukiem i ujętymi w architektoniczne obramienie. W XIX wieku dobudowano schody do alkierza południowego.

W 1982 roku rozpoczęto prace restauracyjne dworu, które zostały ukończone po prawie dziesięciu latach. Wierna kopia dworu została zbudowana w 1984 roku w Wielkopolskim Parku Etnograficznym w Dziekanowicach nad jeziorem Lednica.

Na południe od dworu znajduje się domek ogrodnika z 1842 roku i budynek gospodarczy z XIX wieku. Na zachód niewielki budynek – dawna owocarnia. Park dworski z końca XVIII wieku otacza dwór od południa zachodu i północy. W parku rośnie 29 gatunków drzew w wieku od 40 do 200 lat.

Zarówno dwór, jak też park wpisane są do rejestru zabytków.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Roweromaniak, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons