Dom Gąski jest budynkiem jednopiętrowym trójosiowym. Posiada sień z boku i jednobiegową klatkę schodową. Fasada budynku jest zwieńczona dwukondygnacyjnym wolutowym szczytem, rozczłonkowanym pilastrami i zwieńczonym trójkątnie.

Dom Gąski jest najstarszym budynkiem mieszczańskim zachowanym w Radomiu. Został wystawiony w XVII w. na zlecenie Stanisława (lub Adama) Gąski – ławnika i radcę miejskiego, piekarza przybyłego z Opoczna. Architekt budynku nie jest znany. Według tradycji w czasie potopu szwedzkiego w domu dwukrotnie nocował król szwedzki Karol X Gustaw. Pod koniec XVIII w. w budynku mieściła się apteka Włocha Christiana Valentino. W latach 1818–1819 znajdowały się w nim biura magistrackie. Pod koniec XIX wieku w domu mieścił się skład piwa.

Po II wojnie światowej dom stał się własnością państwową. W latach 1953–1955 budynek przeszedł generalny remont i adaptację do celów wystawienniczych, zyskując obecny wystrój fasady. W latach 50. XX w. podczas odbudowy sąsiedniego Domu Esterki, rozebranego do piwnic w czasie wojny, wzorowano się na wyglądzie Domu Gąski.

W latach 1975–1990 w połączonych kamienicach Gąski i Esterki miało siedzibę Biuro Wystaw Artystycznych. Następnie nadzór nad kamienicami sprawowało Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, które w latach 1990–2018 miało tutaj swój oddział – Muzeum Sztuki Współczesnej.

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod numerami 36 z 23.06.1947, 753 z 5.05.1972 oraz 197/A/83 z 14.04.1983.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Rafał Terkner, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons