Pierwsza wzmianka o kościele zawarta jest w dokumentach z 1405 roku, jako kościele parafialnym w rejestrze klasztornym biskupów lubuskich, którzy byli wtedy właścicielami tej miejscowości. Obecny kościół stanął w pobliżu cmentarza w 1718 roku, będąc filialnym obiektem parafii w Sternalicach. Głównym budowniczym był cieśla Jan Miksa. W miejscowości znajduje się również drugi, murowany kościół.

Kościół stanął na podmurówce, orientowany, konstrukcji zrębowej z wieżą konstrukcji słupowej.

Prezbiterium jest trójbocznie zamknięte ze sklepieniem o łuku obniżonym, z okrągłymi oknami; z boku przylega zakrystia. W nawie o rzucie zbliżonym do kwadratu strop jest płaski – po bokach wieży z zachodniej strony budynku znajdują się dwa składziki. Sama wieża nakryta jest ośmiobocznym, baniastym hełmem; posiada nieznacznie pochylone, szalowane ściany. Dachy nad nawą i prezbiterium siodłowe, kryte gontem – ściany na zewnątrz również są szalowane. Nad nawą umieszczono sześcioboczną wieżyczkę z sygnaturką, nakrytą baniastym hełmem. Główny ołtarz w kościele pochodzi z początku XVIII wieku i został wykonany w stylu późnobarokowym. Oprócz niego najbardziej cenne elementy wyposażenia to późnobarokowe rzeźby z wieku XVIII oraz barokowa ambona z XVII wieku. Chór o prostym parapecie wsparto na 2 kolumnach.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Pimke, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons