Świątynia została ufundowana przez Józefinę Michalowską.
Jest to drewniany, jednonawowy kościół posiadający konstrukcję sumikowo-łątkową. Prezbiterium mniejsze od nawy, trójbocznie zamknięte. Z boku przylega do niego zakrystia. Z przodu nawy znajduje się kruchta. Kościół nakrywa dach dwukalenicowy, na dachu znajduje się ośmioboczna wieżyczka blaszana na sygnaturkę. Wieńczy ją hełmowy dach z latarnią. Wnętrze nakryte belkowym stropem, obejmującym nawę i prezbiterium. Chór muzyczny niewielki, wsparty dwoma drewnianymi słupami. Podłoga z desek. Na profilowanej belce tęczowej znajdują się gotycki krucyfiks wykonany pod koniec XIV wieku oraz figury Matki Boskiej i Św. Jana. Ołtarz główny pochodzi z około 1818 roku. Znajduje się w nim obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z przełomu XVI i XVII wieku oraz figury Aniołów wykonane około 1640 roku.

W 1957 roku kościół wpisano do rejestru zabytków.



fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons