Świątynia Sybilli to budowla w kształcie rotundy wchodząca w skład zespołu pałacowo-parkowego przy pałacu Czartoryskich. Stanowiła ogrodową imitację antycznej świątyni. Wzniesiona została w latach 1798-1801 na stromej skarpie wiślanej jako Świątynia Pamięci na wzór Świątyni Westy w Tivoli, koło Rzymu.

Świątynia posiada dwie okrągłe sale. Do górnej kondygnacji prowadzą szerokie schody których strzegą kamienne lwy (prezent od władcy Rosji - Aleksandra I - z okazji jego wizyty w Puławach w 1805 roku). Wokół sali biegnie ganek którego dach wspiera się na korynckich kolumnach. Pod kopułą biegnie fryz z motywami kandelabrów i gryfów. Dolna sala, do której prowadzi wejście od strony skarpy posiada kopułę wspartą na dziewięciu filarach za którymi znajduje się wąskie obejście.

Księżna Izabela Czartoryska gromadziła w Świątyni pamiątki rodzinne Czartoryskich, Lubomirskich i Sieniawskich, a także pamiątki po wielkich Polakach (m.in. po księciu Józefie Poniatowskim) które miały przypominać po rozbiorach Polski o jej pełnej chwały przeszłości. Zbiory w 1830 roku, przed powstaniem listopadowym zostały wywiezione do Paryża a potem wróciły do Krakowa, stając się zalążkiem Muzeum Książąt Czartoryskich. Muzeum zostało reaktywowane w Świątyni Sybilli w 1938 roku i funkcjonuje do dziś.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Wojciech Domagała / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)