Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
23075
Wyświetlenia:
53
W kategoriach:
Inne budowle
Lokalizacja:
Prudnik
Autor
Opis
Zabudowania byłych koszar wojskowych w Prudniku, zbudowane w latach 1901-1903.
Budowę koszar przy ul. Dąbrowskiego rozpoczęto w 1901. Została skończona w 1903. Inwestycja została całkowicie sfinansowana przez miasto. Do tej pory prudnickie wojsko stacjonowało na terenie obecnego pl. Wolności i byłego zamku na pl. Zamkowym. Podłączenie koszar do sieci energetycznej nastąpiło w 1904. Do koszar wprowadzili się żołnierze 57 Pułku Artylerii Polowej.
W 1912 57 Pułk Artylerii Polowej miał zostać przeniesiony do Gliwic, a do Prudnika z Nysy 23 Pułk Piechoty im. von Winterfeldta. Koszary zostały wówczas rozbudowane do ul. Grunwaldzkiej. Znajdował się przy niej budynek sztabu, dwa budynki żołnierskie, budynek mieszkalny dla kadry oraz hala ćwiczeń. Przemieszczenie wojsk miało mieć miejsce 1 października 1914, jednak proces został przerwany przez wybuch I wojny światowej 28 lipca. 57 Pułk został wysłany na front, a w Prudniku pozostał batalion rezerwowy i kompania piechoty.
57 Pułk Artylerii Polowej został rozformowany w lipcu 1919 na mocy traktatu wersalskiego. Prudnik ponownie stał się miastem garnizonowym po utworzeniu w Republice Weimarskiej armii zawodowej w 1921. W koszarach została ulokowana bateria artylerii górskiej, jednakże góry w okolicach miasta okazały się mało górzyste, więc miejsce baterii zajął 7 Pułk Kawalerii (później przemianowany na 11).
Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy w Niemczech i utworzeniu Wehrmachtu miejsce pułku kawalerii zajął III batalion 28 pułku piechoty, który po aneksji Kraju Sudetów został przeniesiony do Nowego Jiczyna. Został zastąpiony przez 8 batalion łączności, który w 1939 został wysłany na front po wybuchu II wojny światowej.
W 1945 na terenie Prudnika została sformowana 48 Komenda Odcinka Prudnik. Dowódcami odcinka byli kolejno: mjr Tadeusz Semik, mjr Mieczysław Szpuner i mjr Aleksander Wasilewski.
W 1948 na bazie 48 Komendy Odcinka sformowano Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 71. Podlegały mu strażnice Wojsk Ochrony Pogranicza w Pomorzowicach, Krzyżkowicach, Trzebini, Pokrzywnej, Jarnołtówku i Konradowie. Dowódcami batalionu byli kolejno: mjr/ppłk Aleksander Wasilewski i kpt. Franciszek Gajdemski.
W 1949 w Prudniku powstał 15 Pułk KBW Ziemi Opolskiej.
Z dniem 1 stycznia 1951 roku, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, 71 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 45 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza. Od tej pory podlegały mu również strażnice WOP w Jasienicy Górnej, Jarnołtowie, Gierałcicach, Gościcach i grupa operacyjno–rozpoznawcza zwiadu w Nysie. Jego dowódcami byli kolejno: kpt. Franciszek Gajdemski, por./kpt. Antoni Porębski, kpt./mjr Bronisław Kuzio, mjr/ppłk Jerzy Jakubiak, ppłk Ludwik Kukier, mjr/ppłk Piotr Węglowski i mjr/ppłk Aleksander Klimas.
Ponadto w Prudniku stacjonował 15 Pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej (1966–1989), który należał do 28 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej (1972–1989).
Garnizon prudnicki został zlikwidowany 10 maja 1994. 19 maja 2007 przed dawną bramą wjazdową do koszar od strony ul. Dąbrowskiego postawiono tablicę pamiątkową, poświęconą żołnierzom i pracownikom cywilnym prudnickich koszar.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Wlodek k1, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
W 1912 57 Pułk Artylerii Polowej miał zostać przeniesiony do Gliwic, a do Prudnika z Nysy 23 Pułk Piechoty im. von Winterfeldta. Koszary zostały wówczas rozbudowane do ul. Grunwaldzkiej. Znajdował się przy niej budynek sztabu, dwa budynki żołnierskie, budynek mieszkalny dla kadry oraz hala ćwiczeń. Przemieszczenie wojsk miało mieć miejsce 1 października 1914, jednak proces został przerwany przez wybuch I wojny światowej 28 lipca. 57 Pułk został wysłany na front, a w Prudniku pozostał batalion rezerwowy i kompania piechoty.
57 Pułk Artylerii Polowej został rozformowany w lipcu 1919 na mocy traktatu wersalskiego. Prudnik ponownie stał się miastem garnizonowym po utworzeniu w Republice Weimarskiej armii zawodowej w 1921. W koszarach została ulokowana bateria artylerii górskiej, jednakże góry w okolicach miasta okazały się mało górzyste, więc miejsce baterii zajął 7 Pułk Kawalerii (później przemianowany na 11).
Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy w Niemczech i utworzeniu Wehrmachtu miejsce pułku kawalerii zajął III batalion 28 pułku piechoty, który po aneksji Kraju Sudetów został przeniesiony do Nowego Jiczyna. Został zastąpiony przez 8 batalion łączności, który w 1939 został wysłany na front po wybuchu II wojny światowej.
W 1945 na terenie Prudnika została sformowana 48 Komenda Odcinka Prudnik. Dowódcami odcinka byli kolejno: mjr Tadeusz Semik, mjr Mieczysław Szpuner i mjr Aleksander Wasilewski.
W 1948 na bazie 48 Komendy Odcinka sformowano Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 71. Podlegały mu strażnice Wojsk Ochrony Pogranicza w Pomorzowicach, Krzyżkowicach, Trzebini, Pokrzywnej, Jarnołtówku i Konradowie. Dowódcami batalionu byli kolejno: mjr/ppłk Aleksander Wasilewski i kpt. Franciszek Gajdemski.
W 1949 w Prudniku powstał 15 Pułk KBW Ziemi Opolskiej.
Z dniem 1 stycznia 1951 roku, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, 71 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 45 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza. Od tej pory podlegały mu również strażnice WOP w Jasienicy Górnej, Jarnołtowie, Gierałcicach, Gościcach i grupa operacyjno–rozpoznawcza zwiadu w Nysie. Jego dowódcami byli kolejno: kpt. Franciszek Gajdemski, por./kpt. Antoni Porębski, kpt./mjr Bronisław Kuzio, mjr/ppłk Jerzy Jakubiak, ppłk Ludwik Kukier, mjr/ppłk Piotr Węglowski i mjr/ppłk Aleksander Klimas.
Ponadto w Prudniku stacjonował 15 Pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej (1966–1989), który należał do 28 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej (1972–1989).
Garnizon prudnicki został zlikwidowany 10 maja 1994. 19 maja 2007 przed dawną bramą wjazdową do koszar od strony ul. Dąbrowskiego postawiono tablicę pamiątkową, poświęconą żołnierzom i pracownikom cywilnym prudnickich koszar.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Wlodek k1, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Prudnik, opolskie