Architektura obiektu nawiązuje do form renesansu i baroku, zdradzając już jednak dążenia modernistyczne. Była to jedna z pierwszych w mieście szkół zrealizowanych w systemie pawilonowym.

Zespół zabudowań szkolnych ma formę grupy pawilonów skoncentrowanych wokół dziedzińca. Obiekty dawnej XI Volksschule zaprojektował Fritz Teubner (przy współpracy architekta Waldmanna), a wzniesione zostały w latach 1909–1913. Z osiowej kompozycji urbanistycznej nie zrealizowano całości programu (zakładano sześć pawilonów dla zróżnicowanych grup wiekowych), podobnie jak to było z wildecką szkoła przy ul. Różanej. Powstały: gmach centralny, dwa pawilony dydaktyczne, sala gimnastyczna z pomieszczeniami gospodarczymi i mieszkaniem woźnego.

Istotnym elementem kompozycyjnym jest powtarzany w elewacjach motyw kratownicy strunobetonowej. Całość obłożona jest cegłą licową, jasno otynkowano natomiast elementy z betonu. W płycinach międzyokiennych umieszczono mozaiki nawiązujące do renesansowego ornamentu okuciowego. Budynki zwieńczono dachami czterospadowymi o dużym spadku.

W pobliżu znajdują się m.in.: Rynek Wildecki, dawny Zakład Sacré-Coeur i Powiatowy Urząd Pracy.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie :Nostrix, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons