Budynek był jedną ze społecznych inwestycji miejskich, które intensywnie realizowano w latach 20. Dom powstał w 1927 roku. Fasadę opracowano płasko, nawiązując do empireowej kamienicy na parceli obok. Detal użyto skromnie, nawiązując do realizacji epoki stanisławowskiej. Budynek posiadał dwie części – frontową i skrzydło od podwórza. We wnętrzu znajdowało się 130 pokoi kawalerskich i jedno trzypokojowe mieszkanie z kuchnią. Wspólną częścią dla wszystkich lokatorów była czytelnia.





Zdjęcie:MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons